πειραματικός
Greek
Etymology
Learnedly from the πειραματ- stem of πείραμα (peírama) + -ικός (-ikós), a calque of English experimental.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pi.ɾa.ma.tiˈkos/
- Hyphenation: πει‧ρα‧μα‧τι‧κός
Adjective
πειραματικός • (peiramatikós) m (feminine πειραματική, neuter πειραματικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πειραματικός (peiramatikós) | πειραματική (peiramatikí) | πειραματικό (peiramatikó) | πειραματικοί (peiramatikoí) | πειραματικές (peiramatikés) | πειραματικά (peiramatiká) | |
| genitive | πειραματικού (peiramatikoú) | πειραματικής (peiramatikís) | πειραματικού (peiramatikoú) | πειραματικών (peiramatikón) | πειραματικών (peiramatikón) | πειραματικών (peiramatikón) | |
| accusative | πειραματικό (peiramatikó) | πειραματική (peiramatikí) | πειραματικό (peiramatikó) | πειραματικούς (peiramatikoús) | πειραματικές (peiramatikés) | πειραματικά (peiramatiká) | |
| vocative | πειραματικέ (peiramatiké) | πειραματική (peiramatikí) | πειραματικό (peiramatikó) | πειραματικοί (peiramatikoí) | πειραματικές (peiramatikés) | πειραματικά (peiramatiká) | |
Derived terms
- πειραματικά (peiramatiká, adverb)
- (learned) πειραματικώς (peiramatikós, adverb)
Related terms
- πείραμα n (peírama)
- πειραματίζομαι (peiramatízomai)
- πειραματισμός m (peiramatismós)
- πειραματιστής m (peiramatistís), πειραματίστρια f (peiramatístria)
- πειραματόζωο n (peiramatózoo)
References
- ^ πειραματικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language