πειρητίζω

Ancient Greek

Etymology

Formally from *πειρητής (*peirētḗs) (Epic/Ionic form of πειρᾱτής (peirātḗs, “brigand, pirate”)), + -ίζω (-ízō). However the semantics do not correlate with the specialized meaning of the noun, as this verb is simply a synonym of πειράω (peiráō).

Pronunciation

 

Verb

πειρητίζω • (peirētízō)

  1. (Epic) to try, test

Conjugation

   Present: πειρητίζω, πειρητίζομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πειρητίζω πειρητίζεις πειρητίζει πειρητίζετον πειρητίζετον πειρητίζομεν πειρητίζετε πειρητίζουσῐ(ν)
subjunctive πειρητίζω,
πειρητίζωμῐ 		πειρητίζῃς,
πειρητίζῃσθᾰ 		πειρητίζῃ,
πειρητίζῃσῐ 		πειρητίζητον πειρητίζητον πειρητίζωμεν πειρητίζητε πειρητίζωσῐ(ν)
optative πειρητίζοιμῐ πειρητίζοισ(θᾰ) πειρητίζοι πειρητίζοιτον πειρητιζοίτην πειρητίζοιμεν πειρητίζοιτε πειρητίζοιεν
imperative   πειρήτιζε πειρητιζέτω πειρητίζετον πειρητιζέτων   πειρητίζετε πειρητιζόντων
middle/
passive 		indicative πειρητίζομαι πειρητίζεαι πειρητίζεται πειρητίζεσθον πειρητίζεσθον πειρητιζόμε(σ)θᾰ πειρητίζεσθε πειρητίζονται
subjunctive πειρητίζωμαι πειρητίζηαι πειρητίζηται πειρητίζησθον πειρητίζησθον πειρητιζώμε(σ)θᾰ πειρητίζησθε πειρητίζωνται
optative πειρητιζοίμην πειρητίζοιο πειρητίζοιτο πειρητίζοισθον πειρητιζοίσθην πειρητιζοίμε(σ)θᾰ πειρητίζοισθε πειρητιζοίᾰτο
imperative   πειρητίζεο πειρητιζέσθω πειρητίζεσθον πειρητιζέσθων   πειρητίζεσθε πειρητιζέσθων
active middle/passive
infinitive πειρητίζειν / πειρητιζέμεν(αι) / πειρητιζμέναι πειρητίζεσθαι
participle m πειρητίζων πειρητιζόμενος
f πειρητίζουσᾰ πειρητιζομένη
n πειρητῖζον πειρητιζόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπειρήτιζον, ἐπειρητιζόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπειρήτιζον ἐπειρήτιζες ἐπειρήτιζε(ν) ἐπειρητίζετον ἐπειρητιζέτην ἐπειρητίζομεν ἐπειρητίζετε ἐπειρήτιζον
middle/
passive 		indicative ἐπειρητιζόμην ἐπειρητίζου ἐπειρητίζετο ἐπειρητίζεσθον ἐπειρητιζέσθην ἐπειρητιζόμε(σ)θᾰ ἐπειρητίζεσθε ἐπειρητίζοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.