πεντηκοντόροις

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pen.tɛː.kon.tó.roi̯s/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pen.te̝.konˈto.rys/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pen.ti.konˈto.rys/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pen.ti.konˈto.rys/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pen.di.konˈdo.ris/

Noun

πεντηκοντόροις • (pentēkontórois)

dative plural of πεντηκόντορος (pentēkóntoros)