πεντηκόντορος

Ancient Greek

Alternative forms

  • πεντηκόντερος (pentēkónteros)

Etymology

From πεντήκοντα (pentḗkonta, “fifty”) + the root of ἐρετμόν (eretmón, “oar”).

Pronunciation

 

Noun

πεντηκόντορος • (pentēkóntoros) f (genitive πεντηκοντόρου); second declension

  1. penteconter (ship with fifty oars)

Declension

Second declension of ἡ πεντηκόντορος; τῆς πεντηκοντόρου (Attic)
Case / # Singular Dual Plural
Nominative ἡ πεντηκόντορος
hē pentēkóntoros 		τὼ πεντηκοντόρω
tṑ pentēkontórō 		αἱ πεντηκόντοροι
hai pentēkóntoroi
Genitive τῆς πεντηκοντόρου
tês pentēkontórou 		τοῖν πεντηκοντόροιν
toîn pentēkontóroin 		τῶν πεντηκοντόρων
tôn pentēkontórōn
Dative τῇ πεντηκοντόρῳ
tēî pentēkontórōi 		τοῖν πεντηκοντόροιν
toîn pentēkontóroin 		ταῖς πεντηκοντόροις
taîs pentēkontórois
Accusative τὴν πεντηκόντορον
tḕn pentēkóntoron 		τὼ πεντηκοντόρω
tṑ pentēkontórō 		τᾱ̀ς πεντηκοντόρους
tā̀s pentēkontórous
Vocative πεντηκόντορε
pentēkóntore 		πεντηκοντόρω
pentēkontórō 		πεντηκόντοροι
pentēkóntoroi
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

  • → English: penteconter

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.