πεντηκοντόρους

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pen.tɛː.kon.tó.ruːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pen.te̝.konˈto.rus/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pen.ti.konˈto.rus/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pen.ti.konˈto.rus/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pen.di.konˈdo.rus/

Noun

πεντηκοντόρους • (pentēkontórous)

accusative plural of πεντηκόντορος (pentēkóntoros)