πεπεισμένε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.ne/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.ne/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.ne/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.ne/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.ne/

Participle

πεπεισμένε • (pepeisméne)

vocative singular masculine of πεπεισμένος (pepeisménos)

Greek

Alternative forms

πεισμένε (peisméne) (more common)

Pronunciation

IPA^(key): /pepiˈzmene/
Hyphenation: πε‧πει‧σμέ‧νε

Participle

πεπεισμένε • (pepeisméne)

vocative masculine singular of πεπεισμένος (pepeisménos)