πεπεισμένοιν

See also: πεπεισμένοις and πεπεισμένοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.noi̯n/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.nyn/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nyn/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nyn/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.nin/

Participle

πεπεισμένοιν • (pepeisménoin)

genitive/dative dual masculine/neuter of πεπεισμένος (pepeisménos)