πεπεισμένου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.peːz.mé.nuː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pizˈme.nu/

Participle

πεπεισμένου • (pepeisménou)

genitive singular masculine/neuter of πεπεισμένος (pepeisménos)

Greek

Alternative forms

πεισμένου (peisménou) (more common)

Pronunciation

IPA^(key): /pepiˈzmenu/
Hyphenation: πε‧πει‧σμέ‧νου

Participle

πεπεισμένου • (pepeisménou)

genitive masculine/neuter singular of πεπεισμένος (pepeisménos)