πεπνυμένω

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.pnyː.mé.nɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.pnyˈme.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.pnyˈme.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.pnyˈme.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.pniˈme.no/

Participle

πεπνῡμένω • (pepnūménō)

masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of πεπνῡμένος (pepnūménos)