περάω

Ancient Greek

Etymology

Denominal verb from πέρα (péra, “beyond”),[1] cognate with Albanian prura.

Pronunciation

 

Verb

περᾰ́ω • (perắō)

  1. to go from one side to another
  2. to pass through over or traverse, cross, esp. over water
  3. (intransitive) to penetrate or pierce (of a pointed weapon)

Conjugation

   Present: περᾰ́ω, περᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περᾰ́ω περᾰ́εις περᾰ́ει περᾰ́ετον περᾰ́ετον περᾰ́ομεν περᾰ́ετε περᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive περᾰ́ω περᾰ́ῃς περᾰ́ῃ περᾰ́ητον περᾰ́ητον περᾰ́ωμεν περᾰ́ητε περᾰ́ωσῐ(ν)
optative περᾰ́οιμῐ περᾰ́οις περᾰ́οι περᾰ́οιτον περᾰοίτην περᾰ́οιμεν περᾰ́οιτε περᾰ́οιεν
imperative   πέρᾰε περᾰέτω περᾰ́ετον περᾰέτων   περᾰ́ετε περᾰόντων
middle/
passive 		indicative περᾰ́ομαι περᾰ́ῃ / περᾰ́ει περᾰ́εται περᾰ́εσθον περᾰ́εσθον περᾰόμεθᾰ περᾰ́εσθε περᾰ́ονται
subjunctive περᾰ́ωμαι περᾰ́ῃ περᾰ́ηται περᾰ́ησθον περᾰ́ησθον περᾰώμεθᾰ περᾰ́ησθε περᾰ́ωνται
optative περᾰοίμην περᾰ́οιο περᾰ́οιτο περᾰ́οισθον περᾰοίσθην περᾰοίμεθᾰ περᾰ́οισθε περᾰ́οιντο
imperative   περᾰ́ου περᾰέσθω περᾰ́εσθον περᾰέσθων   περᾰ́εσθε περᾰέσθων
active middle/passive
infinitive περᾰ́ειν περᾰ́εσθαι
participle m περᾰ́ων περᾰόμενος
f περᾰ́ουσᾰ περᾰομένη
n περᾰ́ον περᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: περῶ, περῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῶ περᾷς περᾷ περᾶτον περᾶτον περῶμεν περᾶτε περῶσῐ(ν)
subjunctive περῶ περᾷς περᾷ περᾶτον περᾶτον περῶμεν περᾶτε περῶσῐ(ν)
optative περῴην / περῷμῐ περῴης / περῷς περῴη / περῷ περῷτον / περῴητον περῴτην / περῳήτην περῷμεν / περῴημεν περῷτε / περῴητε περῷεν / περῴησᾰν
imperative   πέρᾱ περᾱ́τω περᾶτον περᾱ́των   περᾶτε περώντων
middle/
passive 		indicative περῶμαι περᾷ περᾶται περᾶσθον περᾶσθον περώμεθᾰ περᾶσθε περῶνται
subjunctive περῶμαι περᾷ περᾶται περᾶσθον περᾶσθον περώμεθᾰ περᾶσθε περῶνται
optative περῴμην περῷο περῷτο περῷσθον περῴσθην περῴμεθᾰ περῷσθε περῷντο
imperative   περῶ περᾱ́σθω περᾶσθον περᾱ́σθων   περᾶσθε περᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive περᾶν περᾶσθαι
participle m περῶν περώμενος
f περῶσᾰ περωμένη
n περῶν περώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: περᾰ́ω, περᾰ́ομαι (Epic, uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περᾰ́ω περᾰ́εις περᾰ́ει περᾰ́ετον περᾰ́ετον περᾰ́ομεν περᾰ́ετε περᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive περᾰ́ω,
περᾰ́ωμῐ 		περᾰ́ῃς,
περᾰ́ῃσθᾰ 		περᾰ́ῃ,
περᾰ́ῃσῐ 		περᾰ́ητον περᾰ́ητον περᾰ́ωμεν περᾰ́ητε περᾰ́ωσῐ(ν)
optative περᾰ́οιμῐ περᾰ́οισ(θᾰ) περᾰ́οι περᾰ́οιτον περᾰοίτην περᾰ́οιμεν περᾰ́οιτε περᾰ́οιεν
imperative   πέρᾰε περᾰέτω περᾰ́ετον περᾰέτων   περᾰ́ετε περᾰόντων
middle/
passive 		indicative περᾰ́ομαι περᾰ́εαι περᾰ́εται περᾰ́εσθον περᾰ́εσθον περᾰόμε(σ)θᾰ περᾰ́εσθε περᾰ́ονται
subjunctive περᾰ́ωμαι περᾰ́ηαι περᾰ́ηται περᾰ́ησθον περᾰ́ησθον περᾰώμε(σ)θᾰ περᾰ́ησθε περᾰ́ωνται
optative περᾰοίμην περᾰ́οιο περᾰ́οιτο περᾰ́οισθον περᾰοίσθην περᾰοίμε(σ)θᾰ περᾰ́οισθε περᾰοίᾰτο
imperative   περᾰ́εο περᾰέσθω περᾰ́εσθον περᾰέσθων   περᾰ́εσθε περᾰέσθων
active middle/passive
infinitive περάᾱν,
περᾶν,
περήμεναι 		περᾰ́εσθαι
participle m περᾰ́ων περᾰόμενος
f περᾰ́ουσᾰ περᾰομένη
n περᾰ́ον περᾰόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: περῶ, περῶμαι (Epic, contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῶ περᾷς περᾷ περᾶτον περᾶτον περῶμεν περᾶτε περῶσῐ(ν)
subjunctive περῶ,
περῶμῐ 		περᾷς,
περᾷσθᾰ 		περᾷ,
περᾷσῐ 		περᾶτον περᾶτον περῶμεν περᾶτε περῶσῐ(ν)
optative περῷμι περῷς περῷ περῷτον περῴτην περῷμεν περῷτε περῷεν
imperative   πέρᾱ περᾱ́τω περᾶτον περᾱ́των   περᾶτε περώντων
middle/
passive 		indicative περῶμαι περᾷ περᾶται περᾶσθον περᾶσθον περώμε(σ)θᾰ περᾶσθε περῶνται
subjunctive περῶμαι περᾷ περᾶται περᾶσθον περᾶσθον περώμε(σ)θᾰ περᾶσθε περῶνται
optative περῴμην περῷο περῷτο περῷσθον περῴσθην περῴμε(σ)θᾰ περῷσθε περῴᾰτο
imperative   περῶ περᾱ́σθω περᾶσθον περᾱ́σθων   περᾶσθε περᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive περάᾱν,
περᾶν,
περήμεναι 		περᾶσθαι
participle m περῶν περώμενος
f περῶσᾰ περωμένη
n περῶν περώμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπέρᾰον, ἐπερᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέρᾰον ἐπέρᾰες ἐπέρᾰε(ν) ἐπερᾰ́ετον ἐπερᾰέτην ἐπερᾰ́ομεν ἐπερᾰ́ετε ἐπέρᾰον
middle/
passive 		indicative ἐπερᾰόμην ἐπερᾰ́ου ἐπερᾰ́ετο ἐπερᾰ́εσθον ἐπερᾰέσθην ἐπερᾰόμεθᾰ ἐπερᾰ́εσθε ἐπερᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐπέρων, ἐπερώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέρων ἐπέρᾱς ἐπέρᾱ ἐπερᾶτον ἐπερᾱ́την ἐπερῶμεν ἐπερᾶτε ἐπέρων
middle/
passive 		indicative ἐπερώμην ἐπερῶ ἐπερᾶτο ἐπερᾶσθον ἐπερᾱ́σθην ἐπερώμεθᾰ ἐπερᾶσθε ἐπερῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περήσω, περήσομαι, περηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περήσω περήσεις περήσει περήσετον περήσετον περήσομεν περήσετε περήσουσῐ(ν)
optative περήσοιμῐ περήσοις περήσοι περήσοιτον περησοίτην περήσοιμεν περήσοιτε περήσοιεν
middle indicative περήσομαι περήσῃ / περήσει περήσεται περήσεσθον περήσεσθον περησόμεθᾰ περήσεσθε περήσονται
optative περησοίμην περήσοιο περήσοιτο περήσοισθον περησοίσθην περησοίμεθᾰ περήσοισθε περήσοιντο
passive indicative περηθήσομαι περηθήσῃ περηθήσεται περηθήσεσθον περηθήσεσθον περηθησόμεθᾰ περηθήσεσθε περηθήσονται
optative περηθησοίμην περηθήσοιο περηθήσοιτο περηθήσοισθον περηθησοίσθην περηθησοίμεθᾰ περηθήσοισθε περηθήσοιντο
active middle passive
infinitive περήσειν περήσεσθαι περηθήσεσθαι
participle m περήσων περησόμενος περηθησόμενος
f περήσουσᾰ περησομένη περηθησομένη
n περῆσον περησόμενον περηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐπέρησᾰ, ἐπερησᾰ́μην, ἐπερήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπέρησᾰ ἐπέρησᾰς ἐπέρησε(ν) ἐπερήσᾰτον ἐπερησᾰ́την ἐπερήσᾰμεν ἐπερήσᾰτε ἐπέρησᾰν
subjunctive περήσω περήσῃς περήσῃ περήσητον περήσητον περήσωμεν περήσητε περήσωσῐ(ν)
optative περήσαιμῐ περήσειᾰς / περήσαις περήσειε(ν) / περήσαι περήσαιτον περησαίτην περήσαιμεν περήσαιτε περήσειᾰν / περήσαιεν
imperative   πέρησον περησᾰ́τω περήσᾰτον περησᾰ́των   περήσᾰτε περησᾰ́ντων
middle indicative ἐπερησᾰ́μην ἐπερήσω ἐπερήσᾰτο ἐπερήσᾰσθον ἐπερησᾰ́σθην ἐπερησᾰ́μεθᾰ ἐπερήσᾰσθε ἐπερήσᾰντο
subjunctive περήσωμαι περήσῃ περήσηται περήσησθον περήσησθον περησώμεθᾰ περήσησθε περήσωνται
optative περησαίμην περήσαιο περήσαιτο περήσαισθον περησαίσθην περησαίμεθᾰ περήσαισθε περήσαιντο
imperative   πέρησαι περησᾰ́σθω περήσᾰσθον περησᾰ́σθων   περήσᾰσθε περησᾰ́σθων
passive indicative ἐπερήθην ἐπερήθης ἐπερήθη ἐπερήθητον ἐπερηθήτην ἐπερήθημεν ἐπερήθητε ἐπερήθησᾰν
subjunctive περηθῶ περηθῇς περηθῇ περηθῆτον περηθῆτον περηθῶμεν περηθῆτε περηθῶσῐ(ν)
optative περηθείην περηθείης περηθείη περηθεῖτον / περηθείητον περηθείτην / περηθειήτην περηθεῖμεν / περηθείημεν περηθεῖτε / περηθείητε περηθεῖεν / περηθείησᾰν
imperative   περήθητι περηθήτω περήθητον περηθήτων   περήθητε περηθέντων
active middle passive
infinitive περῆσαι περήσᾰσθαι περηθῆναι
participle m περήσᾱς περησᾰ́μενος περηθείς
f περήσᾱσᾰ περησᾰμένη περηθεῖσᾰ
n περῆσᾰν περησᾰ́μενον περηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπέρηκᾰ, πεπέρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπέρηκᾰ πεπέρηκᾰς πεπέρηκε(ν) πεπερήκᾰτον πεπερήκᾰτον πεπερήκᾰμεν πεπερήκᾰτε πεπερήκᾱσῐ(ν)
subjunctive πεπερήκω πεπερήκῃς πεπερήκῃ πεπερήκητον πεπερήκητον πεπερήκωμεν πεπερήκητε πεπερήκωσῐ(ν)
optative πεπερήκοιμῐ / πεπερηκοίην πεπερήκοις / πεπερηκοίης πεπερήκοι / πεπερηκοίη πεπερήκοιτον πεπερηκοίτην πεπερήκοιμεν πεπερήκοιτε πεπερήκοιεν
imperative   πεπέρηκε πεπερηκέτω πεπερήκετον πεπερηκέτων   πεπερήκετε πεπερηκόντων
middle/
passive 		indicative πεπέρημαι πεπέρησαι πεπέρηται πεπέρησθον πεπέρησθον πεπερήμεθᾰ πεπέρησθε πεπέρηνται
subjunctive πεπερημένος ὦ πεπερημένος ᾖς πεπερημένος ᾖ πεπερημένω ἦτον πεπερημένω ἦτον πεπερημένοι ὦμεν πεπερημένοι ἦτε πεπερημένοι ὦσῐ(ν)
optative πεπερημένος εἴην πεπερημένος εἴης πεπερημένος εἴη πεπερημένω εἴητον / εἶτον πεπερημένω εἰήτην / εἴτην πεπερημένοι εἴημεν / εἶμεν πεπερημένοι εἴητε / εἶτε πεπερημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πεπέρησο πεπερήσθω πεπέρησθον πεπερήσθων   πεπέρησθε πεπερήσθων
active middle/passive
infinitive πεπερηκέναι πεπερῆσθαι
participle m πεπερηκώς πεπερημένος
f πεπερηκυῖᾰ πεπερημένη
n πεπερηκός πεπερημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεπερήκειν / ἐπεπερήκη, ἐπεπερήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεπερήκειν / ἐπεπερήκη ἐπεπερήκεις / ἐπεπερήκης ἐπεπερήκει(ν) ἐπεπερήκετον ἐπεπερηκέτην ἐπεπερήκεμεν ἐπεπερήκετε ἐπεπερήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεπερήμην ἐπεπέρησο ἐπεπέρητο ἐπεπέρησθον ἐπεπερήσθην ἐπεπερήμεθᾰ ἐπεπέρησθε ἐπεπέρηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Koine Greek: περνῶ (pernô)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “περᾱ”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1175

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.