περιδείδια

Ancient Greek

Etymology

From περι- (peri-) +‎ δείδια (deídia), perfect of δείδω (deídō, “to fear, dread”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ri.děː.di.a/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.riˈdi.di.a/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.riˈði.ði.a/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.riˈði.ði.a/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.riˈði.ði.a/

Verb

περῐδείδῐᾰ • (perĭdeídĭă)

to be in great fear [with genitive ‘about’ or dative ‘for’]

Conjugation

Perfect: περῐδείδιᾰ (with present meaning)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐδείδιᾰ	περῐδείδιᾰς	περῐδείδιε(ν)	περῐδειδίᾰτον	περῐδειδίᾰτον	περῐδειδίᾰμεν	περῐδειδίᾰτε	περῐδειδίᾱσῐ(ν)
	subjunctive	περῐδειδίω, περῐδειδίωμῐ	περῐδειδίῃς, περῐδειδίῃσθᾰ	περῐδειδίῃ, περῐδειδίῃσῐ	περῐδειδίητον	περῐδειδίητον	περῐδειδίωμεν	περῐδειδίητε	περῐδειδίωσῐ(ν)
	optative	περῐδειδίοιμῐ / περῐδειδιοίην	περῐδειδίοις / περῐδειδιοίης	περῐδειδίοι / περῐδειδιοίη	περῐδειδίοιτον	περῐδειδιοίτην	περῐδειδίοιμεν	περῐδειδίοιτε	περῐδειδίοιεν
	imperative		περῐδείδιε	περῐδειδιέτω	περῐδειδίετον	περῐδειδιέτων		περῐδειδίετε	περῐδειδιόντων
		active
infinitive		περῐδειδιέναι
participle	m	περῐδειδιώς
	f	περῐδειδιυῖᾰ
	n	περῐδειδιός
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: περῐέδεισᾰ, περῐεδεισᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐέδεισᾰ	περῐέδεισᾰς	περῐέδεισε(ν)	περῐεδείσᾰτον	περῐεδεισᾰ́την	περῐεδείσᾰμεν	περῐεδείσᾰτε	περῐέδεισᾰν
	subjunctive	περῐδείσω	περῐδείσῃς	περῐδείσῃ	περῐδείσητον	περῐδείσητον	περῐδείσωμεν	περῐδείσητε	περῐδείσωσῐ(ν)
	optative	περῐδείσαιμῐ	περῐδείσειᾰς / περῐδείσαις	περῐδείσειε(ν) / περῐδείσαι	περῐδείσαιτον	περῐδεισαίτην	περῐδείσαιμεν	περῐδείσαιτε	περῐδείσειᾰν / περῐδείσαιεν
	imperative		περῐ́δεισον	περῐδεισᾰ́τω	περῐδείσᾰτον	περῐδεισᾰ́των		περῐδείσᾰτε	περῐδεισᾰ́ντων
middle	indicative	περῐεδεισᾰ́μην	περῐεδείσω	περῐεδείσᾰτο	περῐεδείσᾰσθον	περῐεδεισᾰ́σθην	περῐεδεισᾰ́μεθᾰ	περῐεδείσᾰσθε	περῐεδείσᾰντο
	subjunctive	περῐδείσωμαι	περῐδείσῃ	περῐδείσηται	περῐδείσησθον	περῐδείσησθον	περῐδεισώμεθᾰ	περῐδείσησθε	περῐδείσωνται
	optative	περῐδεισαίμην	περῐδείσαιο	περῐδείσαιτο	περῐδείσαισθον	περῐδεισαίσθην	περῐδεισαίμεθᾰ	περῐδείσαισθε	περῐδείσαιντο
	imperative		περῐ́δεισαι	περῐδεισᾰ́σθω	περῐδείσᾰσθον	περῐδεισᾰ́σθων		περῐδείσᾰσθε	περῐδεισᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		περῐδεῖσαι			περῐδείσᾰσθαι
participle	m	περῐδείσᾱς			περῐδεισᾰ́μενος
	f	περῐδείσᾱσᾰ			περῐδεισᾰμένη
	n	περῐδεῖσᾰν			περῐδεισᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: περῐ́δδεισᾰ, περῐδδεισᾰ́μην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐ́δδεισᾰ	περῐ́δδεισᾰς	περῐ́δδεισε(ν)	περῐδδείσᾰτον	περῐδδεισᾰ́την	περῐδδείσᾰμεν	περῐδδείσᾰτε	περῐ́δδεισᾰν
	subjunctive	περῐδδείσω, περῐδδείσωμῐ	περῐδδείσῃς, περῐδδείσῃσθᾰ	περῐδδείσῃ, περῐδδείσῃσῐ	περῐδδείσητον	περῐδδείσητον	περῐδδείσωμεν	περῐδδείσητε	περῐδδείσωσῐ(ν)
	optative	περῐδδείσαιμῐ	περῐδδείσαις, περῐδδείσαισθᾰ, περῐδδείσειᾰς	περῐδδείσειε(ν) / περῐδδείσαι	περῐδδεισεῖτον	περῐδδεισείτην	περῐδδεισεῖμεν	περῐδδεισεῖτε	περῐδδεισεῖεν
	imperative		περῐ́δδεισον	περῐδδεισᾰ́τω	περῐδδείσᾰτον	περῐδδεισᾰ́των		περῐδδείσᾰτε	περῐδδεισᾰ́ντων
middle	indicative	περῐδδεισᾰ́μην	περῐδδείσᾰο	περῐδδείσᾰτο	περῐδδείσᾰσθον	περῐδδεισᾰ́σθην	περῐδδεισᾰ́με(σ)θᾰ	περῐδδείσᾰσθε	περῐδδείσᾰντο
	subjunctive	περῐδδείσωμαι	περῐδδείσηαι	περῐδδείσηται	περῐδδείσησθον	περῐδδείσησθον	περῐδδεισώμε(σ)θᾰ	περῐδδείσησθε	περῐδδείσωνται
	optative	περῐδδεισαίμην	περῐδδείσαιο	περῐδδείσαιτο	περῐδδείσαισθον	περῐδδεισαίσθην	περῐδδεισαίμε(σ)θᾰ	περῐδδείσαισθε	περῐδδεισαίᾰτο
	imperative		περῐ́δδεισαι	περῐδδεισᾰ́σθω	περῐδδείσᾰσθον	περῐδδεισᾰ́σθων		περῐδδείσᾰσθε	περῐδδεισᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		περῐδδεῖσαι / περῐδδεισᾰ́μεν / περῐδδεισᾰμέναι			περῐδδείσᾰσθαι
participle	m	περῐδδείσᾱς			περῐδδεισᾰ́μενος
	f	περῐδδείσᾱσᾰ			περῐδδεισᾰμένη
	n	περῐδδεῖσᾰν			περῐδδεισᾰ́μενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: περῐδέδοικᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	περῐδέδοικᾰ	περῐδέδοικᾰς	περῐδέδοικε(ν)	περῐδεδοίκᾰτον	περῐδεδοίκᾰτον	περῐδεδοίκᾰμεν	περῐδεδοίκᾰτε	περῐδεδοίκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	περῐδεδοίκω	περῐδεδοίκῃς	περῐδεδοίκῃ	περῐδεδοίκητον	περῐδεδοίκητον	περῐδεδοίκωμεν	περῐδεδοίκητε	περῐδεδοίκωσῐ(ν)
	optative	περῐδεδοίκοιμῐ / περῐδεδοικοίην	περῐδεδοίκοις / περῐδεδοικοίης	περῐδεδοίκοι / περῐδεδοικοίη	περῐδεδοίκοιτον	περῐδεδοικοίτην	περῐδεδοίκοιμεν	περῐδεδοίκοιτε	περῐδεδοίκοιεν
	imperative		περῐδέδοικε	περῐδεδοικέτω	περῐδεδοίκετον	περῐδεδοικέτων		περῐδεδοίκετε	περῐδεδοικόντων
		active
infinitive		περῐδεδοικέναι
participle	m	περῐδεδοικώς
	f	περῐδεδοικυῖᾰ
	n	περῐδεδοικός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Further reading