δείδω

See also: Δειδώ

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *dedwóye (“to be afraid”), from *dwey- (“to fear”).[1]

Pronunciation

 

Verb

δείδω • (deídō)

  1. (transitive) to fear, to dread

Usage notes

In Attic, the present tense is not attested, and the perfect δέδοικα (dédoika) is used with a present meaning.

Conjugation

   Future: δείσω, δείσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δείσω δείσεις δείσει δείσετον δείσετον δείσομεν δείσετε δείσουσῐ(ν)
optative δείσοιμῐ δείσοις δείσοι δείσοιτον δεισοίτην δείσοιμεν δείσοιτε δείσοιεν
middle indicative δείσομαι δείσῃ / δείσει δείσεται δείσεσθον δείσεσθον δεισόμεθᾰ δείσεσθε δείσονται
optative δεισοίμην δείσοιο δείσοιτο δείσοισθον δεισοίσθην δεισοίμεθᾰ δείσοισθε δείσοιντο
active middle
infinitive δείσειν δείσεσθαι
participle m δείσων δεισόμενος
f δείσουσᾰ δεισομένη
n δεῖσον δεισόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. Active forms are late.
   Aorist: ἔδεισᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔδεισᾰ ἔδεισᾰς ἔδεισε(ν) ἐδείσᾰτον ἐδεισᾰ́την ἐδείσᾰμεν ἐδείσᾰτε ἔδεισᾰν
subjunctive δείσω δείσῃς δείσῃ δείσητον δείσητον δείσωμεν δείσητε δείσωσῐ(ν)
optative δείσαιμῐ δείσειᾰς / δείσαις δείσειε(ν) / δείσαι δείσαιτον δεισαίτην δείσαιμεν δείσαιτε δείσειᾰν / δείσαιεν
imperative   δεῖσον δεισᾰ́τω δείσᾰτον δεισᾰ́των   δείσᾰτε δεισᾰ́ντων
active
infinitive δεῖσαι
participle m δείσᾱς
f δείσᾱσᾰ
n δεῖσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔδδεισᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔδδεισᾰ ἔδδεισᾰς ἔδδεισε(ν) ἐδδείσᾰτον ἐδδεισᾰ́την ἐδδείσᾰμεν ἐδδείσᾰτε ἔδδεισᾰν
subjunctive δείσω,
δείσωμῐ 		δείσῃς,
δείσῃσθᾰ 		δείσῃ,
δείσῃσῐ 		δείσητον δείσητον δείσωμεν δείσητε δείσωσῐ(ν)
optative δείσαιμῐ δείσαις,
δείσαισθᾰ,
δείσειᾰς 		δείσειε(ν) / δείσαι δεισεῖτον δεισείτην δεισεῖμεν δεισεῖτε δεισεῖεν
imperative   δεῖσον δεισᾰ́τω δείσᾰτον δεισᾰ́των   δείσᾰτε δεισᾰ́ντων
active
infinitive δεῖσαι / δεισᾰ́μεν / δεισᾰμέναι
participle m δείσᾱς
f δείσᾱσᾰ
n δεῖσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: δῐ́ον (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δῐ́ον δῐ́ες δῐ́ε(ν) δῐ́ετον δῐέτην δῐ́ομεν δῐ́ετε δῐ́ον
subjunctive δῐ́ω,
δῐ́ωμῐ 		δῐ́ῃς,
δῐ́ῃσθᾰ 		δῐ́ῃ,
δῐ́ῃσῐ 		δῐ́ητον δῐ́ητον δῐ́ωμεν δῐ́ητε δῐ́ωσῐ(ν)
optative δῐ́οιμῐ δῐ́οις / δῐ́οισθᾰ δῐ́οι δῐεῖτον δῐείτην δῐεῖμεν δῐεῖτε δῐεῖεν
imperative   δῐ́ε δῐέτω δῐ́ετον δῐέτων   δῐ́ετε δῐόντων
active
infinitive δῐεῖν / δῐέμεν(αι)
participle m δῐών
f δῐοῦσᾰ
n δῐόν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δέδοικᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δέδοικᾰ δέδοικᾰς δέδοικε(ν) δεδοίκᾰτον δεδοίκᾰτον δεδοίκᾰμεν δεδοίκᾰτε δεδοίκᾱσῐ(ν)
subjunctive δεδοίκω δεδοίκῃς δεδοίκῃ δεδοίκητον δεδοίκητον δεδοίκωμεν δεδοίκητε δεδοίκωσῐ(ν)
optative δεδοίκοιμῐ / δεδοικοίην δεδοίκοις / δεδοικοίης δεδοίκοι / δεδοικοίη δεδοίκοιτον δεδοικοίτην δεδοίκοιμεν δεδοίκοιτε δεδοίκοιεν
imperative   δέδοικε δεδοικέτω δεδοίκετον δεδοικέτων   δεδοίκετε δεδοικόντων
active
infinitive δεδοικέναι
participle m δεδοικώς
f δεδοικυῖᾰ
n δεδοικός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δείδοικᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δείδοικᾰ δείδοικᾰς δείδοικε(ν) δειδοίκᾰτον δειδοίκᾰτον δειδοίκᾰμεν δειδοίκᾰτε δειδοίκᾱσῐ(ν)
subjunctive δειδοίκω,
δειδοίκωμῐ 		δειδοίκῃς,
δειδοίκῃσθᾰ 		δειδοίκῃ,
δειδοίκῃσῐ 		δειδοίκητον δειδοίκητον δειδοίκωμεν δειδοίκητε δειδοίκωσῐ(ν)
optative δειδοίκοιμῐ / δειδοικοίην δειδοίκοις / δειδοικοίης δειδοίκοι / δειδοικοίη δειδοίκοιτον δειδοικοίτην δειδοίκοιμεν δειδοίκοιτε δειδοίκοιεν
imperative   δείδοικε δειδοικέτω δειδοίκετον δειδοικέτων   δειδοίκετε δειδοικόντων
active
infinitive δειδοικέναι
participle m δειδοικώς
f δειδοικυῖᾰ
n δειδοικός
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δέδιᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δέδιᾰ δέδιᾰς δέδιε(ν) δεδίᾰτον δεδίᾰτον δεδίᾰμεν δεδίᾰτε δεδίᾱσῐ(ν)
subjunctive δεδίω,
δεδίωμῐ 		δεδίῃς,
δεδίῃσθᾰ 		δεδίῃ,
δεδίῃσῐ 		δεδίητον δεδίητον δεδίωμεν δεδίητε δεδίωσῐ(ν)
optative δεδίοιμῐ / δεδιοίην δεδίοις / δεδιοίης δεδίοι / δεδιοίη δεδίοιτον δεδιοίτην δεδίοιμεν δεδίοιτε δεδίοιεν
imperative   δέδιε δεδιέτω δεδίετον δεδιέτων   δεδίετε δεδιόντων
active
infinitive δεδιέναι
participle m δεδιώς
f δεδιυῖᾰ
n δεδιός
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: δείδιᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δείδιᾰ δείδιᾰς δείδιε(ν) δειδίᾰτον δειδίᾰτον δειδίᾰμεν,
δείδιμεν 		δειδίᾰτε δειδίᾱσῐ(ν)
subjunctive δειδίω,
δειδίωμῐ 		δειδίῃς,
δειδίῃσθᾰ 		δειδίῃ,
δειδίῃσῐ 		δειδίητον δειδίητον δειδίωμεν δειδίητε δειδίωσῐ(ν)
optative δειδίοιμῐ / δειδιοίην δειδίοις / δειδιοίης δειδίοι / δειδιοίη δειδίοιτον δειδιοίτην δειδίοιμεν δειδίοιτε δειδίοιεν
imperative   δείδιθι δειδιέτω δειδίετον δειδιέτων   δειδίετε δειδιόντων
active
infinitive δειδιέναι
participle m δειδιώς
f δειδιυῖᾰ
n δειδιός
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδεδοίκειν / ἐδεδοίκη
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδεδοίκειν / ἐδεδοίκη ἐδεδοίκεις / ἐδεδοίκης ἐδεδοίκει(ν) ἐδεδοίκετον ἐδεδοικέτην ἐδεδοίκεμεν ἐδεδοίκετε ἐδεδοίκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδειδοίκειν / ἐδειδοίκη (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδειδοίκειν / ἐδειδοίκη ἐδειδοίκεις / ἐδειδοίκης ἐδειδοίκει(ν) ἐδειδοίκετον ἐδειδοικέτην ἐδειδοίκεμεν ἐδειδοίκετε ἐδειδοίκεσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδεδίειν / ἐδεδίη (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδεδίειν / ἐδεδίη ἐδεδίεις / ἐδεδίης ἐδεδίει(ν) ἐδεδίετον ἐδεδιέτην ἐδεδίεμεν ἐδεδίετε ἐδεδίεσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐδειδίειν / ἐδειδίη (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐδειδίειν / ἐδειδίη ἐδειδίεις / ἐδειδίης ἐδειδίει(ν) ἐδειδίετον ἐδειδιέτην ἐδειδίεμεν,
ἐδείδιμεν 		ἐδειδίετε ἐδειδίεσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: δεδοίκειν / δεδοίκη
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδοίκειν / δεδοίκη δεδοίκεις / δεδοίκης δεδοίκει(ν) δεδοίκετον δεδοικέτην δεδοίκεμεν δεδοίκετε δεδοίκεσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: δειδοίκειν / δειδοίκη (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δειδοίκειν / δειδοίκη δειδοίκεις / δειδοίκης δειδοίκει(ν) δειδοίκετον δειδοικέτην δειδοίκεμεν δειδοίκετε δειδοίκεσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: δεδίειν / δεδίη (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δεδίειν / δεδίη δεδίεις / δεδίης δεδίει(ν) δεδίετον δεδιέτην δεδίεμεν δεδίετε δεδίεσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: δειδίειν / δειδίη (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative δειδίειν / δειδίη δειδίεις / δειδίης δειδίει(ν) δειδίετον δειδιέτην δειδίεμεν,
δείδιμεν 		δειδίετε δειδίεσᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “δειδώ”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 308

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.