περισπωμένης

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ris.pɔː.mé.nɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.ne̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.nis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.nis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.nis/

Noun

περῐσπωμένης • (perĭspōménēs) f

genitive singular of περῐσπωμένη (perĭspōménē)

Participle

περῐσπωμένης • (perĭspōménēs)

genitive singular feminine of περῐσπώμενος (perĭspṓmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pe.ri.spoˈme.nis/
Hyphenation: πε‧ρι‧σπω‧μέ‧νης

Noun

περισπωμένης • (perispoménis) f

genitive singular of περισπωμένη (perispoméni)

Participle

περισπωμένης • (perispoménis)

genitive feminine singular of περισπώμενος (perispómenos)