περισπωμένων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pe.ris.pɔː.mé.nɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pe.ris.poˈme.non/

Participle

περῐσπωμένων • (perĭspōménōn)

genitive plural masculine/feminine/neuter of περῐσπώμενος (perĭspṓmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pe.ri.spoˈme.non/
Hyphenation: πε‧ρι‧σπω‧μέ‧νων

Noun

περισπωμένων • (perispoménon) f

genitive plural of περισπωμένη (perispoméni)

Participle

περισπωμένων • (perispoménon)

genitive masculine/feminine/neuter plural of περισπώμενος (perispómenos)