περιτέμνω
Ancient Greek
Alternative forms
- περῐτᾰ́μνω (perĭtắmnō) — Ionic
Etymology
From περῐ- (perĭ-, “around”) + τέμνω (témnō, “to cut”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pe.ri.tém.nɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pe.riˈtem.no/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pe.riˈtem.no/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pe.riˈtem.no/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pe.riˈtem.no/
Verb
περῐτέμνω • (perĭtémnō)
- to cut around
- to circumcise
Inflection
Present: περῐτέμνω, περῐτέμνομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | περῐτέμνω | περῐτέμνεις | περῐτέμνει | περῐτέμνετον | περῐτέμνετον | περῐτέμνομεν | περῐτέμνετε | περῐτέμνουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | περῐτέμνω | περῐτέμνῃς | περῐτέμνῃ | περῐτέμνητον | περῐτέμνητον | περῐτέμνωμεν | περῐτέμνητε | περῐτέμνωσῐ(ν) | |||||
| optative | περῐτέμνοιμῐ | περῐτέμνοις | περῐτέμνοι | περῐτέμνοιτον | περῐτεμνοίτην | περῐτέμνοιμεν | περῐτέμνοιτε | περῐτέμνοιεν | |||||
| imperative | περῐ́τεμνε | περῐτεμνέτω | περῐτέμνετον | περῐτεμνέτων | περῐτέμνετε | περῐτεμνόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | περῐτέμνομαι | περῐτέμνῃ, περῐτέμνει |
περῐτέμνεται | περῐτέμνεσθον | περῐτέμνεσθον | περῐτεμνόμεθᾰ | περῐτέμνεσθε | περῐτέμνονται | ||||
| subjunctive | περῐτέμνωμαι | περῐτέμνῃ | περῐτέμνηται | περῐτέμνησθον | περῐτέμνησθον | περῐτεμνώμεθᾰ | περῐτέμνησθε | περῐτέμνωνται | |||||
| optative | περῐτεμνοίμην | περῐτέμνοιο | περῐτέμνοιτο | περῐτέμνοισθον | περῐτεμνοίσθην | περῐτεμνοίμεθᾰ | περῐτέμνοισθε | περῐτέμνοιντο | |||||
| imperative | περῐτέμνου | περῐτεμνέσθω | περῐτέμνεσθον | περῐτεμνέσθων | περῐτέμνεσθε | περῐτεμνέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | περῐτέμνειν | περῐτέμνεσθαι | |||||||||||
| participle | m | περῐτέμνων | περῐτεμνόμενος | ||||||||||
| f | περῐτέμνουσᾰ | περῐτεμνομένη | |||||||||||
| n | περῐτέμνον | περῐτεμνόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: περῐτεμέω, περῐτεμέομαι, περῐτεμήσομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | περῐτεμέω | περῐτεμέεις | περῐτεμέει | περῐτεμέετον | περῐτεμέετον | περῐτεμέομεν | περῐτεμέετε | περῐτεμέουσῐ(ν) | ||||
| optative | περῐτεμέοιμῐ | περῐτεμέοις | περῐτεμέοι | περῐτεμέοιτον | περῐτεμεοίτην | περῐτεμέοιμεν | περῐτεμέοιτε | περῐτεμέοιεν | |||||
| middle | indicative | περῐτεμέομαι | περῐτεμέῃ, περῐτεμέει |
περῐτεμέεται | περῐτεμέεσθον | περῐτεμέεσθον | περῐτεμεόμεθᾰ | περῐτεμέεσθε | περῐτεμέονται | ||||
| optative | περῐτεμεοίμην | περῐτεμέοιο | περῐτεμέοιτο | περῐτεμέοισθον | περῐτεμεοίσθην | περῐτεμεοίμεθᾰ | περῐτεμέοισθε | περῐτεμέοιντο | |||||
| passive | indicative | περῐτεμήσομαι | περῐτεμήσῃ | περῐτεμήσεται | περῐτεμήσεσθον | περῐτεμήσεσθον | περῐτεμησόμεθᾰ | περῐτεμήσεσθε | περῐτεμήσονται | ||||
| optative | περῐτεμησοίμην | περῐτεμήσοιο | περῐτεμήσοιτο | περῐτεμήσοισθον | περῐτεμησοίσθην | περῐτεμησοίμεθᾰ | περῐτεμήσοισθε | περῐτεμήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | περῐτεμέειν | περῐτεμέεσθαι | περῐτεμήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | περῐτεμέων | περῐτεμεόμενος | περῐτεμησόμενος | |||||||||
| f | περῐτεμέουσᾰ | περῐτεμεομένη | περῐτεμησομένη | ||||||||||
| n | περῐτεμέον | περῐτεμεόμενον | περῐτεμησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: περῐτεμῶ, περῐτεμοῦμαι, περῐτεμήσομαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | περῐτεμῶ | περῐτεμεῖς | περῐτεμεῖ | περῐτεμεῖτον | περῐτεμεῖτον | περῐτεμοῦμεν | περῐτεμεῖτε | περῐτεμοῦσῐ(ν) | ||||
| optative | περῐτεμοίην, περῐτεμοῖμῐ |
περῐτεμοίης, περῐτεμοῖς |
περῐτεμοίη, περῐτεμοῖ |
περῐτεμοῖτον, περῐτεμοίητον |
περῐτεμοίτην, περῐτεμοιήτην |
περῐτεμοῖμεν, περῐτεμοίημεν |
περῐτεμοῖτε, περῐτεμοίητε |
περῐτεμοῖεν, περῐτεμοίησᾰν | |||||
| middle | indicative | περῐτεμοῦμαι | περῐτεμῇ | περῐτεμεῖται | περῐτεμεῖσθον | περῐτεμεῖσθον | περῐτεμούμεθᾰ | περῐτεμεῖσθε | περῐτεμοῦνται | ||||
| optative | περῐτεμοίμην | περῐτεμοῖο | περῐτεμοῖτο | περῐτεμοῖσθον | περῐτεμοίσθην | περῐτεμοίμεθᾰ | περῐτεμοῖσθε | περῐτεμοῖντο | |||||
| passive | indicative | περῐτεμήσομαι | περῐτεμήσῃ | περῐτεμήσεται | περῐτεμήσεσθον | περῐτεμήσεσθον | περῐτεμησόμεθᾰ | περῐτεμήσεσθε | περῐτεμήσονται | ||||
| optative | περῐτεμησοίμην | περῐτεμήσοιο | περῐτεμήσοιτο | περῐτεμήσοισθον | περῐτεμησοίσθην | περῐτεμησοίμεθᾰ | περῐτεμήσοισθε | περῐτεμήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | περῐτεμεῖν | περῐτεμεῖσθαι | περῐτεμήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | περῐτεμῶν | περῐτεμούμενος | περῐτεμησόμενος | |||||||||
| f | περῐτεμοῦσᾰ | περῐτεμουμένη | περῐτεμησομένη | ||||||||||
| n | περῐτεμοῦν | περῐτεμούμενον | περῐτεμησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | περῐέτεμον | περῐέτεμες | περῐέτεμε(ν) | περῐετέμετον | περῐετεμέτην | περῐετέμομεν | περῐετέμετε | περῐέτεμον | ||||
| subjunctive | περῐτέμω | περῐτέμῃς | περῐτέμῃ | περῐτέμητον | περῐτέμητον | περῐτέμωμεν | περῐτέμητε | περῐτέμωσῐ(ν) | |||||
| optative | περῐτέμοιμῐ | περῐτέμοις | περῐτέμοι | περῐτέμοιτον | περῐτεμοίτην | περῐτέμοιμεν | περῐτέμοιτε | περῐτέμοιεν | |||||
| imperative | περῐ́τεμε | περῐτεμέτω | περῐτέμετον | περῐτεμέτων | περῐτέμετε | περῐτεμόντων | |||||||
| middle | indicative | περῐετεμόμην | περῐετέμου | περῐετέμετο | περῐετέμεσθον | περῐετεμέσθην | περῐετεμόμεθᾰ | περῐετέμεσθε | περῐετέμοντο | ||||
| subjunctive | περῐτέμωμαι | περῐτέμῃ | περῐτέμηται | περῐτέμησθον | περῐτέμησθον | περῐτεμώμεθᾰ | περῐτέμησθε | περῐτέμωνται | |||||
| optative | περῐτεμοίμην | περῐτέμοιο | περῐτέμοιτο | περῐτέμοισθον | περῐτεμοίσθην | περῐτεμοίμεθᾰ | περῐτέμοισθε | περῐτέμοιντο | |||||
| imperative | περῐτεμοῦ | περῐτεμέσθω | περῐτέμεσθον | περῐτεμέσθων | περῐτέμεσθε | περῐτεμέσθων | |||||||
| passive | indicative | περῐετμήθην | περῐετμήθης | περῐετμήθη | περῐετμήθητον | περῐετμηθήτην | περῐετμήθημεν | περῐετμήθητε | περῐετμήθησᾰν | ||||
| subjunctive | περιτμηθῶ | περιτμηθῇς | περιτμηθῇ | περιτμηθῆτον | περιτμηθῆτον | περιτμηθῶμεν | περιτμηθῆτε | περιτμηθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | περιτμηθείην | περιτμηθείης | περιτμηθείη | περιτμηθεῖτον, περιτμηθείητον |
περιτμηθείτην, περιτμηθειήτην |
περιτμηθεῖμεν, περιτμηθείημεν |
περιτμηθεῖτε, περιτμηθείητε |
περιτμηθεῖεν, περιτμηθείησᾰν | |||||
| imperative | περιτμήθητῐ | περιτμηθήτω | περιτμήθητον | περιτμηθήτων | περιτμήθητε | περιτμηθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | περῐτεμεῖν | περῐτεμέσθαι | περιτμηθῆναι | ||||||||||
| participle | m | περῐτεμών | περῐτεμόμενος | περιτμηθείς | |||||||||
| f | περῐτεμοῦσᾰ | περῐτεμομένη | περιτμηθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | περῐτεμόν | περῐτεμόμενον | περιτμηθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: περῐτέτμηκᾰ, περῐτέτμημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | περῐτέτμηκᾰ | περῐτέτμηκᾰς | περῐτέτμηκε(ν) | περῐτετμήκᾰτον | περῐτετμήκᾰτον | περῐτετμήκᾰμεν | περῐτετμήκᾰτε | περῐτετμήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | περῐτετμήκω | περῐτετμήκῃς | περῐτετμήκῃ | περῐτετμήκητον | περῐτετμήκητον | περῐτετμήκωμεν | περῐτετμήκητε | περῐτετμήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | περῐτετμήκοιμῐ, περῐτετμηκοίην |
περῐτετμήκοις, περῐτετμηκοίης |
περῐτετμήκοι, περῐτετμηκοίη |
περῐτετμήκοιτον | περῐτετμηκοίτην | περῐτετμήκοιμεν | περῐτετμήκοιτε | περῐτετμήκοιεν | |||||
| imperative | περῐτέτμηκε | περῐτετμηκέτω | περῐτετμήκετον | περῐτετμηκέτων | περῐτετμήκετε | περῐτετμηκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | περῐτέτμημαι | περῐτέτμησαι | περῐτέτμηται | περῐτέτμησθον | περῐτέτμησθον | περῐτετμήμεθᾰ | περῐτέτμησθε | περῐτέτμηνται | ||||
| subjunctive | περῐτετμημένος ὦ | περῐτετμημένος ᾖς | περῐτετμημένος ᾖ | περῐτετμημένω ἦτον | περῐτετμημένω ἦτον | περῐτετμημένοι ὦμεν | περῐτετμημένοι ἦτε | περῐτετμημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | περῐτετμημένος εἴην | περῐτετμημένος εἴης | περῐτετμημένος εἴη | περῐτετμημένω εἴητον/εἶτον | περῐτετμημένω εἰήτην/εἴτην | περῐτετμημένοι εἴημεν/εἶμεν | περῐτετμημένοι εἴητε/εἶτε | περῐτετμημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | περῐτέτμησο | περῐτετμήσθω | περῐτέτμησθον | περῐτετμήσθων | περῐτέτμησθε | περῐτετμήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | περῐτετμηκέναι | περῐτετμῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | περῐτετμηκώς | περῐτετμημένος | ||||||||||
| f | περῐτετμηκυῖᾰ | περῐτετμημένη | |||||||||||
| n | περῐτετμηκός | περῐτετμημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- “περιτέμνω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “περιτέμνω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- περιτέμνω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G4059 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible