περιτριγύρισμα

Greek

Etymology

From περιτριγυρίζω (peritrigyrízo, to encircle; to surround) +‎ -μα (-ma).

Noun

περιτριγύρισμα • (peritrigýrisman

  1. encirclement; surrounding

Declension

Declension of περιτριγύρισμα
singular plural
nominative περιτριγύρισμα (peritrigýrisma) περιτριγυρίσματα (peritrigyrísmata)
genitive περιτριγυρίσματος (peritrigyrísmatos) περιτριγυρισμάτων (peritrigyrismáton)
accusative περιτριγύρισμα (peritrigýrisma) περιτριγυρίσματα (peritrigyrísmata)
vocative περιτριγύρισμα (peritrigýrisma) περιτριγυρίσματα (peritrigyrísmata)