περιτριγύρισμα
Greek
Etymology
From περιτριγυρίζω (peritrigyrízo, “to encircle; to surround”) + -μα (-ma).
Noun
περιτριγύρισμα • (peritrigýrisma) n
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | περιτριγύρισμα (peritrigýrisma) | περιτριγυρίσματα (peritrigyrísmata) |
| genitive | περιτριγυρίσματος (peritrigyrísmatos) | περιτριγυρισμάτων (peritrigyrismáton) |
| accusative | περιτριγύρισμα (peritrigýrisma) | περιτριγυρίσματα (peritrigyrísmata) |
| vocative | περιτριγύρισμα (peritrigýrisma) | περιτριγυρίσματα (peritrigyrísmata) |