περιτυγχάνω

Ancient Greek

Etymology

From περι- (peri-) +‎ τυγχάνω (tunkhánō).

Pronunciation

 

Verb

περιτυγχάνω • (peritunkhánō)

  1. to light upon, fall in with, meet with
  2. to happen to, befall

Inflection

   Present: περῐτῠγχᾰ́νω, περῐτῠγχᾰ́νομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐτῠγχᾰ́νω περῐτῠγχᾰ́νεις περῐτῠγχᾰ́νει περῐτῠγχᾰ́νετον περῐτῠγχᾰ́νετον περῐτῠγχᾰ́νομεν περῐτῠγχᾰ́νετε περῐτῠγχᾰ́νουσῐ(ν)
subjunctive περῐτῠγχᾰ́νω περῐτῠγχᾰ́νῃς περῐτῠγχᾰ́νῃ περῐτῠγχᾰ́νητον περῐτῠγχᾰ́νητον περῐτῠγχᾰ́νωμεν περῐτῠγχᾰ́νητε περῐτῠγχᾰ́νωσῐ(ν)
optative περῐτῠγχᾰ́νοιμῐ περῐτῠγχᾰ́νοις περῐτῠγχᾰ́νοι περῐτῠγχᾰ́νοιτον περῐτῠγχᾰνοίτην περῐτῠγχᾰ́νοιμεν περῐτῠγχᾰ́νοιτε περῐτῠγχᾰ́νοιεν
imperative   περῐτῠ́γχᾰνε περῐτῠγχᾰνέτω περῐτῠγχᾰ́νετον περῐτῠγχᾰνέτων   περῐτῠγχᾰ́νετε περῐτῠγχᾰνόντων
middle/
passive 		indicative περῐτῠγχᾰ́νομαι περῐτῠγχᾰ́νῃ / περῐτῠγχᾰ́νει περῐτῠγχᾰ́νεται περῐτῠγχᾰ́νεσθον περῐτῠγχᾰ́νεσθον περῐτῠγχᾰνόμεθᾰ περῐτῠγχᾰ́νεσθε περῐτῠγχᾰ́νονται
subjunctive περῐτῠγχᾰ́νωμαι περῐτῠγχᾰ́νῃ περῐτῠγχᾰ́νηται περῐτῠγχᾰ́νησθον περῐτῠγχᾰ́νησθον περῐτῠγχᾰνώμεθᾰ περῐτῠγχᾰ́νησθε περῐτῠγχᾰ́νωνται
optative περῐτῠγχᾰνοίμην περῐτῠγχᾰ́νοιο περῐτῠγχᾰ́νοιτο περῐτῠγχᾰ́νοισθον περῐτῠγχᾰνοίσθην περῐτῠγχᾰνοίμεθᾰ περῐτῠγχᾰ́νοισθε περῐτῠγχᾰ́νοιντο
imperative   περῐτῠγχᾰ́νου περῐτῠγχᾰνέσθω περῐτῠγχᾰ́νεσθον περῐτῠγχᾰνέσθων   περῐτῠγχᾰ́νεσθε περῐτῠγχᾰνέσθων
active middle/passive
infinitive περῐτῠγχᾰ́νειν περῐτῠγχᾰ́νεσθαι
participle m περῐτῠγχᾰ́νων περῐτῠγχᾰνόμενος
f περῐτῠγχᾰ́νουσᾰ περῐτῠγχᾰνομένη
n περῐτῠγχᾰ́νον περῐτῠγχᾰνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: περῐετῠ́γχᾰνον, περῐετῠγχᾰνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐετῠ́γχᾰνον περῐετῠ́γχᾰνες περῐετῠ́γχᾰνε(ν) περῐετῠγχᾰ́νετον περῐετῠγχᾰνέτην περῐετῠγχᾰ́νομεν περῐετῠγχᾰ́νετε περῐετῠ́γχᾰνον
middle/
passive 		indicative περῐετῠγχᾰνόμην περῐετῠγχᾰ́νου περῐετῠγχᾰ́νετο περῐετῠγχᾰ́νεσθον περῐετῠγχᾰνέσθην περῐετῠγχᾰνόμεθᾰ περῐετῠγχᾰ́νεσθε περῐετῠγχᾰ́νοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: περῐτεύξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative περῐτεύξομαι περῐτεύξῃ / περῐτεύξει περῐτεύξεται περῐτεύξεσθον περῐτεύξεσθον περῐτευξόμεθᾰ περῐτεύξεσθε περῐτεύξονται
optative περῐτευξοίμην περῐτεύξοιο περῐτεύξοιτο περῐτεύξοισθον περῐτευξοίσθην περῐτευξοίμεθᾰ περῐτεύξοισθε περῐτεύξοιντο
middle
infinitive περῐτεύξεσθαι
participle m περῐτευξόμενος
f περῐτευξομένη
n περῐτευξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: περῐέτῠχον, περῐετῠχόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐέτῠχον περῐέτῠχες περῐέτῠχε(ν) περῐετῠ́χετον περῐετῠχέτην περῐετῠ́χομεν περῐετῠ́χετε περῐέτῠχον
subjunctive περῐτῠ́χω περῐτῠ́χῃς περῐτῠ́χῃ περῐτῠ́χητον περῐτῠ́χητον περῐτῠ́χωμεν περῐτῠ́χητε περῐτῠ́χωσῐ(ν)
optative περῐτῠ́χοιμῐ περῐτῠ́χοις περῐτῠ́χοι περῐτῠ́χοιτον περῐτῠχοίτην περῐτῠ́χοιμεν περῐτῠ́χοιτε περῐτῠ́χοιεν
imperative   περῐ́τῠχε περῐτῠχέτω περῐτῠ́χετον περῐτῠχέτων   περῐτῠ́χετε περῐτῠχόντων
middle indicative περῐετῠχόμην περῐετῠ́χου περῐετῠ́χετο περῐετῠ́χεσθον περῐετῠχέσθην περῐετῠχόμεθᾰ περῐετῠ́χεσθε περῐετῠ́χοντο
subjunctive περῐτῠ́χωμαι περῐτῠ́χῃ περῐτῠ́χηται περῐτῠ́χησθον περῐτῠ́χησθον περῐτῠχώμεθᾰ περῐτῠ́χησθε περῐτῠ́χωνται
optative περῐτῠχοίμην περῐτῠ́χοιο περῐτῠ́χοιτο περῐτῠ́χοισθον περῐτῠχοίσθην περῐτῠχοίμεθᾰ περῐτῠ́χοισθε περῐτῠ́χοιντο
imperative   περῐτῠχοῦ περῐτῠχέσθω περῐτῠ́χεσθον περῐτῠχέσθων   περῐτῠ́χεσθε περῐτῠχέσθων
active middle
infinitive περῐτῠχεῖν περῐτῠχέσθαι
participle m περῐτῠχών περῐτῠχόμενος
f περῐτῠχοῦσᾰ περῐτῠχομένη
n περῐτῠχόν περῐτῠχόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: περῐτετῠ́χηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative περῐτετῠ́χηκᾰ περῐτετῠ́χηκᾰς περῐτετῠ́χηκε(ν) περῐτετῠχήκᾰτον περῐτετῠχήκᾰτον περῐτετῠχήκᾰμεν περῐτετῠχήκᾰτε περῐτετῠχήκᾱσῐ(ν)
subjunctive περῐτετῠχήκω περῐτετῠχήκῃς περῐτετῠχήκῃ περῐτετῠχήκητον περῐτετῠχήκητον περῐτετῠχήκωμεν περῐτετῠχήκητε περῐτετῠχήκωσῐ(ν)
optative περῐτετῠχήκοιμῐ / περῐτετῠχηκοίην περῐτετῠχήκοις / περῐτετῠχηκοίης περῐτετῠχήκοι / περῐτετῠχηκοίη περῐτετῠχήκοιτον περῐτετῠχηκοίτην περῐτετῠχήκοιμεν περῐτετῠχήκοιτε περῐτετῠχήκοιεν
imperative   περῐτετῠ́χηκε περῐτετῠχηκέτω περῐτετῠχήκετον περῐτετῠχηκέτων   περῐτετῠχήκετε περῐτετῠχηκόντων
active
infinitive περῐτετῠχηκέναι
participle m περῐτετῠχηκώς
f περῐτετῠχηκυῖᾰ
n περῐτετῠχηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.