πετροκατοίκητος

Ancient Greek

Etymology

From πέτρᾱ (pétrā, “stone”) +‎ κατοικέω (katoikéō, “inhabit”) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

 

Adjective

πετροκᾰτοίκητος • (petrokătoíkētos) m or f (neuter πετροκᾰτοίκητον); second declension

  1. having its abode in the rocks

Declension

Second declension of πετροκᾰτοίκητος; πετροκᾰτοίκητον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter
Nominative πετροκᾰτοίκητος
petrokătoíkētos 		πετροκᾰτοίκητον
petrokătoíkēton 		πετροκᾰτοικήτω
petrokătoikḗtō 		πετροκᾰτοικήτω
petrokătoikḗtō 		πετροκᾰτοίκητοι
petrokătoíkētoi 		πετροκᾰτοίκητᾰ
petrokătoíkētă
Genitive πετροκᾰτοικήτου
petrokătoikḗtou 		πετροκᾰτοικήτου
petrokătoikḗtou 		πετροκᾰτοικήτοιν
petrokătoikḗtoin 		πετροκᾰτοικήτοιν
petrokătoikḗtoin 		πετροκᾰτοικήτων
petrokătoikḗtōn 		πετροκᾰτοικήτων
petrokătoikḗtōn
Dative πετροκᾰτοικήτῳ
petrokătoikḗtōi 		πετροκᾰτοικήτῳ
petrokătoikḗtōi 		πετροκᾰτοικήτοιν
petrokătoikḗtoin 		πετροκᾰτοικήτοιν
petrokătoikḗtoin 		πετροκᾰτοικήτοις
petrokătoikḗtois 		πετροκᾰτοικήτοις
petrokătoikḗtois
Accusative πετροκᾰτοίκητον
petrokătoíkēton 		πετροκᾰτοίκητον
petrokătoíkēton 		πετροκᾰτοικήτω
petrokătoikḗtō 		πετροκᾰτοικήτω
petrokătoikḗtō 		πετροκᾰτοικήτους
petrokătoikḗtous 		πετροκᾰτοίκητᾰ
petrokătoíkētă
Vocative πετροκᾰτοίκητε
petrokătoíkēte 		πετροκᾰτοίκητον
petrokătoíkēton 		πετροκᾰτοικήτω
petrokătoikḗtō 		πετροκᾰτοικήτω
petrokătoikḗtō 		πετροκᾰτοίκητοι
petrokătoíkētoi 		πετροκᾰτοίκητᾰ
petrokătoíkētă
Derived forms Adverb Comparative Superlative
πετροκᾰτοικήτως
petrokătoikḗtōs 		πετροκᾰτοικητότερος
petrokătoikētóteros 		πετροκᾰτοικητότᾰτος
petrokătoikētótătos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.