πιάζω

Ancient Greek

Etymology

A conflation of πιέζω (piézō, “squeeze”) and βιάζομαι (biázomai, “force”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.áz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈa.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈa.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈa.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈa.zo/

Verb

πιάζω • (piázō) (Koine)

to seize, take hold of
to arrest, apprehend
to catch (fish etc.)

Conjugation

Present: πῐᾰ́ζω, πῐᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῐᾰ́ζω	πῐᾰ́ζεις	πῐᾰ́ζει	πῐᾰ́ζετον	πῐᾰ́ζετον	πῐᾰ́ζομεν	πῐᾰ́ζετε	πῐᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	πῐᾰ́ζω	πῐᾰ́ζῃς	πῐᾰ́ζῃ	πῐᾰ́ζητον	πῐᾰ́ζητον	πῐᾰ́ζωμεν	πῐᾰ́ζητε	πῐᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	πῐᾰ́ζοιμῐ	πῐᾰ́ζοις	πῐᾰ́ζοι	πῐᾰ́ζοιτον	πῐᾰζοίτην	πῐᾰ́ζοιμεν	πῐᾰ́ζοιτε	πῐᾰ́ζοιεν
	imperative		πῐ́ᾰζε	πῐᾰζέτω	πῐᾰ́ζετον	πῐᾰζέτων		πῐᾰ́ζετε	πῐᾰζόντων
middle/ passive	indicative	πῐᾰ́ζομαι	πῐᾰ́ζῃ / πῐᾰ́ζει	πῐᾰ́ζεται	πῐᾰ́ζεσθον	πῐᾰ́ζεσθον	πῐᾰζόμεθᾰ	πῐᾰ́ζεσθε	πῐᾰ́ζονται
	subjunctive	πῐᾰ́ζωμαι	πῐᾰ́ζῃ	πῐᾰ́ζηται	πῐᾰ́ζησθον	πῐᾰ́ζησθον	πῐᾰζώμεθᾰ	πῐᾰ́ζησθε	πῐᾰ́ζωνται
	optative	πῐᾰζοίμην	πῐᾰ́ζοιο	πῐᾰ́ζοιτο	πῐᾰ́ζοισθον	πῐᾰζοίσθην	πῐᾰζοίμεθᾰ	πῐᾰ́ζοισθε	πῐᾰ́ζοιντο
	imperative		πῐᾰ́ζου	πῐᾰζέσθω	πῐᾰ́ζεσθον	πῐᾰζέσθων		πῐᾰ́ζεσθε	πῐᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		πῐᾰ́ζειν				πῐᾰ́ζεσθαι
participle	m	πῐᾰ́ζων				πῐᾰζόμενος
	f	πῐᾰ́ζουσᾰ				πῐᾰζομένη
	n	πῐᾰ́ζον				πῐᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐπῐ́ᾰζον, ἐπῐᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐ́ᾰζον	ἐπῐ́ᾰζες	ἐπῐ́ᾰζε(ν)	ἐπῐᾰ́ζετον	ἐπῐᾰζέτην	ἐπῐᾰ́ζομεν	ἐπῐᾰ́ζετε	ἐπῐ́ᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐπῐᾰζόμην	ἐπῐᾰ́ζου	ἐπῐᾰ́ζετο	ἐπῐᾰ́ζεσθον	ἐπῐᾰζέσθην	ἐπῐᾰζόμεθᾰ	ἐπῐᾰ́ζεσθε	ἐπῐᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: πῐᾰ́σω, πῐᾰ́σομαι, πῐᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πῐᾰ́σω	πῐᾰ́σεις	πῐᾰ́σει	πῐᾰ́σετον	πῐᾰ́σετον	πῐᾰ́σομεν	πῐᾰ́σετε	πῐᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	πῐᾰ́σοιμῐ	πῐᾰ́σοις	πῐᾰ́σοι	πῐᾰ́σοιτον	πῐᾰσοίτην	πῐᾰ́σοιμεν	πῐᾰ́σοιτε	πῐᾰ́σοιεν
middle	indicative	πῐᾰ́σομαι	πῐᾰ́σῃ / πῐᾰ́σει	πῐᾰ́σεται	πῐᾰ́σεσθον	πῐᾰ́σεσθον	πῐᾰσόμεθᾰ	πῐᾰ́σεσθε	πῐᾰ́σονται
middle	optative	πῐᾰσοίμην	πῐᾰ́σοιο	πῐᾰ́σοιτο	πῐᾰ́σοισθον	πῐᾰσοίσθην	πῐᾰσοίμεθᾰ	πῐᾰ́σοισθε	πῐᾰ́σοιντο
passive	indicative	πῐᾰσθήσομαι	πῐᾰσθήσῃ	πῐᾰσθήσεται	πῐᾰσθήσεσθον	πῐᾰσθήσεσθον	πῐᾰσθησόμεθᾰ	πῐᾰσθήσεσθε	πῐᾰσθήσονται
passive	optative	πῐᾰσθησοίμην	πῐᾰσθήσοιο	πῐᾰσθήσοιτο	πῐᾰσθήσοισθον	πῐᾰσθησοίσθην	πῐᾰσθησοίμεθᾰ	πῐᾰσθήσοισθε	πῐᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		πῐᾰ́σειν			πῐᾰ́σεσθαι		πῐᾰσθήσεσθαι
participle	m	πῐᾰ́σων			πῐᾰσόμενος		πῐᾰσθησόμενος
	f	πῐᾰ́σουσᾰ			πῐᾰσομένη		πῐᾰσθησομένη
	n	πῐᾰ́σον			πῐᾰσόμενον		πῐᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐπῐ́ᾰσᾰ, ἐπῐᾰσᾰ́μην, ἐπῐᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐ́ᾰσᾰ	ἐπῐ́ᾰσᾰς	ἐπῐ́ᾰσε(ν)	ἐπῐᾰ́σᾰτον	ἐπῐᾰσᾰ́την	ἐπῐᾰ́σᾰμεν	ἐπῐᾰ́σᾰτε	ἐπῐ́ᾰσᾰν
	subjunctive	πῐᾰ́σω	πῐᾰ́σῃς	πῐᾰ́σῃ	πῐᾰ́σητον	πῐᾰ́σητον	πῐᾰ́σωμεν	πῐᾰ́σητε	πῐᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	πῐᾰ́σαιμῐ	πῐᾰ́σειᾰς / πῐᾰ́σαις	πῐᾰ́σειε(ν) / πῐᾰ́σαι	πῐᾰ́σαιτον	πῐᾰσαίτην	πῐᾰ́σαιμεν	πῐᾰ́σαιτε	πῐᾰ́σειᾰν / πῐᾰ́σαιεν
	imperative		πῐ́ᾰσον	πῐᾰσᾰ́τω	πῐᾰ́σᾰτον	πῐᾰσᾰ́των		πῐᾰ́σᾰτε	πῐᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐπῐᾰσᾰ́μην	ἐπῐᾰ́σω	ἐπῐᾰ́σᾰτο	ἐπῐᾰ́σᾰσθον	ἐπῐᾰσᾰ́σθην	ἐπῐᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐπῐᾰ́σᾰσθε	ἐπῐᾰ́σᾰντο
	subjunctive	πῐᾰ́σωμαι	πῐᾰ́σῃ	πῐᾰ́σηται	πῐᾰ́σησθον	πῐᾰ́σησθον	πῐᾰσώμεθᾰ	πῐᾰ́σησθε	πῐᾰ́σωνται
	optative	πῐᾰσαίμην	πῐᾰ́σαιο	πῐᾰ́σαιτο	πῐᾰ́σαισθον	πῐᾰσαίσθην	πῐᾰσαίμεθᾰ	πῐᾰ́σαισθε	πῐᾰ́σαιντο
	imperative		πῐ́ᾰσαι	πῐᾰσᾰ́σθω	πῐᾰ́σᾰσθον	πῐᾰσᾰ́σθων		πῐᾰ́σᾰσθε	πῐᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐπῐᾰ́σθην	ἐπῐᾰ́σθης	ἐπῐᾰ́σθη	ἐπῐᾰ́σθητον	ἐπῐᾰσθήτην	ἐπῐᾰ́σθημεν	ἐπῐᾰ́σθητε	ἐπῐᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	πῐᾰσθῶ	πῐᾰσθῇς	πῐᾰσθῇ	πῐᾰσθῆτον	πῐᾰσθῆτον	πῐᾰσθῶμεν	πῐᾰσθῆτε	πῐᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	πῐᾰσθείην	πῐᾰσθείης	πῐᾰσθείη	πῐᾰσθεῖτον / πῐᾰσθείητον	πῐᾰσθείτην / πῐᾰσθειήτην	πῐᾰσθεῖμεν / πῐᾰσθείημεν	πῐᾰσθεῖτε / πῐᾰσθείητε	πῐᾰσθεῖεν / πῐᾰσθείησᾰν
	imperative		πῐᾰ́σθητῐ	πῐᾰσθήτω	πῐᾰ́σθητον	πῐᾰσθήτων		πῐᾰ́σθητε	πῐᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		πῐᾰ́σαι			πῐᾰ́σᾰσθαι		πῐᾰσθῆναι
participle	m	πῐᾰ́σᾱς			πῐᾰσᾰ́μενος		πῐᾰσθείς
	f	πῐᾰ́σᾱσᾰ			πῐᾰσᾰμένη		πῐᾰσθεῖσᾰ
	n	πῐᾰ́σᾰν			πῐᾰσᾰ́μενον		πῐᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: πεπῐ́ᾰκᾰ, πεπῐ́ᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	πεπῐ́ᾰκᾰ	πεπῐ́ᾰκᾰς	πεπῐ́ᾰκε(ν)	πεπῐᾰ́κᾰτον	πεπῐᾰ́κᾰτον	πεπῐᾰ́κᾰμεν	πεπῐᾰ́κᾰτε	πεπῐᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	πεπῐᾰ́κω	πεπῐᾰ́κῃς	πεπῐᾰ́κῃ	πεπῐᾰ́κητον	πεπῐᾰ́κητον	πεπῐᾰ́κωμεν	πεπῐᾰ́κητε	πεπῐᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	πεπῐᾰ́κοιμῐ / πεπῐᾰκοίην	πεπῐᾰ́κοις / πεπῐᾰκοίης	πεπῐᾰ́κοι / πεπῐᾰκοίη	πεπῐᾰ́κοιτον	πεπῐᾰκοίτην	πεπῐᾰ́κοιμεν	πεπῐᾰ́κοιτε	πεπῐᾰ́κοιεν
	imperative		πεπῐ́ᾰκε	πεπῐᾰκέτω	πεπῐᾰ́κετον	πεπῐᾰκέτων		πεπῐᾰ́κετε	πεπῐᾰκόντων
middle/ passive	indicative	πεπῐ́ᾰσμαι	πεπῐ́ᾰσαι	πεπῐ́ᾰσται	πεπῐ́ᾰσθον	πεπῐ́ᾰσθον	πεπῐᾰ́σμεθᾰ	πεπῐ́ᾰσθε	πεπῐᾰ́δᾰται
	subjunctive	πεπῐᾰσμένος ὦ	πεπῐᾰσμένος ᾖς	πεπῐᾰσμένος ᾖ	πεπῐᾰσμένω ἦτον	πεπῐᾰσμένω ἦτον	πεπῐᾰσμένοι ὦμεν	πεπῐᾰσμένοι ἦτε	πεπῐᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	πεπῐᾰσμένος εἴην	πεπῐᾰσμένος εἴης	πεπῐᾰσμένος εἴη	πεπῐᾰσμένω εἴητον / εἶτον	πεπῐᾰσμένω εἰήτην / εἴτην	πεπῐᾰσμένοι εἴημεν / εἶμεν	πεπῐᾰσμένοι εἴητε / εἶτε	πεπῐᾰσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		πεπῐ́ᾰσο	πεπῐᾰ́σθω	πεπῐ́ᾰσθον	πεπῐᾰ́σθων		πεπῐ́ᾰσθε	πεπῐᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		πεπῐᾰκέναι				πεπῐᾰ́σθαι
participle	m	πεπῐᾰκώς				πεπῐᾰσμένος
	f	πεπῐᾰκυῖᾰ				πεπῐᾰσμένη
	n	πεπῐᾰκός				πεπῐᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐπῐᾰ́κειν / ἐπῐᾰ́κη, ἐπῐᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐπῐᾰ́κειν / ἐπῐᾰ́κη	ἐπῐᾰ́κεις / ἐπῐᾰ́κης	ἐπῐᾰ́κει(ν)	ἐπῐᾰ́κετον	ἐπῐᾰκέτην	ἐπῐᾰ́κεμεν	ἐπῐᾰ́κετε	ἐπῐᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐπῐᾰ́σμην	ἐπῐ́ᾰσο	ἐπῐ́ᾰστο	ἐπῐ́ᾰσθον	ἐπῐᾰ́σθην	ἐπῐᾰ́σμεθᾰ	ἐπῐ́ᾰσθε	ἐπῐᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Quotations

50 CE – 100 CE, The Gospel of John 7:30:
ἐζήτουν οὖν αὐτὸν πιάσαι· καὶ οὐδεὶς ἐπέβαλεν ἐπ’ αὐτὸν τὴν χεῖρα, ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα αὐτοῦ.
ezḗtoun oûn autòn piásai; kaì oudeìs epébalen ep’ autòn tḕn kheîra, hóti oúpō elēlúthei hē hṓra autoû.
- Translation by KJV
  Then they sought to take him: but no man laid hands on him, because his hour was not yet come.
50 CE – 100 CE, The Gospel of John 21:10:
λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς, Ἐνέγκατε ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ὧν ἐπιάσατε νῦν.
légei autoîs ho Iēsoûs, Enénkate apò tôn opsaríōn hôn epiásate nûn.
- Translation by KJV
  Jesus saith unto them, Bring of the fish which ye have now caught.
55 CE – 56 CE, Paul the Apostle, Second Epistle to the Corinthians 11:32:
ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν, πιάσαι με θέλων·
en Damaskōî ho ethnárkhēs Aréta toû basiléōs ephroúrei tḕn Damaskēnôn pólin, piásai me thélōn;
- Translation by KJV
  In Damascus the governor under Aretas the king kept the city of the Damascenes with a garrison, desirous to apprehend me: