πιεζόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.ez.dó.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pi.eˈzo.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pi.eˈzo.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pi.eˈzo.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pi.eˈzo.me.nos/

Participle

πῐεζόμενος • (pĭezómenos) m (feminine πῐεζομένη, neuter πῐεζόμενον); first/second declension

present mediopassive participle of πιέζω (piézō)

Declension

First and second declension of πῐεζόμενος; πῐεζομένη; πῐεζόμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πῐεζόμενος pĭezómenos	πῐεζομένη pĭezoménē	πῐεζόμενον pĭezómenon	πῐεζομένω pĭezoménō	πῐεζομένᾱ pĭezoménā	πῐεζομένω pĭezoménō	πῐεζόμενοι pĭezómenoi	πῐεζόμεναι pĭezómenai	πῐεζόμενᾰ pĭezómenă
Genitive	πῐεζομένου pĭezoménou	πῐεζομένης pĭezoménēs	πῐεζομένου pĭezoménou	πῐεζομένοιν pĭezoménoin	πῐεζομέναιν pĭezoménain	πῐεζομένοιν pĭezoménoin	πῐεζομένων pĭezoménōn	πῐεζομένων pĭezoménōn	πῐεζομένων pĭezoménōn
Dative	πῐεζομένῳ pĭezoménōi	πῐεζομένῃ pĭezoménēi	πῐεζομένῳ pĭezoménōi	πῐεζομένοιν pĭezoménoin	πῐεζομέναιν pĭezoménain	πῐεζομένοιν pĭezoménoin	πῐεζομένοις pĭezoménois	πῐεζομέναις pĭezoménais	πῐεζομένοις pĭezoménois
Accusative	πῐεζόμενον pĭezómenon	πῐεζομένην pĭezoménēn	πῐεζόμενον pĭezómenon	πῐεζομένω pĭezoménō	πῐεζομένᾱ pĭezoménā	πῐεζομένω pĭezoménō	πῐεζομένους pĭezoménous	πῐεζομένᾱς pĭezoménās	πῐεζόμενᾰ pĭezómenă
Vocative	πῐεζόμενε pĭezómene	πῐεζομένη pĭezoménē	πῐεζόμενον pĭezómenon	πῐεζομένω pĭezoménō	πῐεζομένᾱ pĭezoménā	πῐεζομένω pĭezoménō	πῐεζόμενοι pĭezómenoi	πῐεζόμεναι pĭezómenai	πῐεζόμενᾰ pĭezómenă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πῐεζομένως pĭezoménōs			πῐεζομενώτερος pĭezomenṓteros			πῐεζομενώτᾰτος pĭezomenṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.