πικρόχολος

Ancient Greek

Etymology

From πικρός (pikrós, “bitter”) +‎ χολή (kholḗ, “gall, bile”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pi.kró.kʰo.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /piˈkro.kʰo.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈkro.xo.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈkro.xo.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈkro.xo.los/

Adjective

πῐκρόχολος • (pĭkrókholos) m or f (neuter πῐκρόχολον); second declension

full of bitter gall, bilious
splenetic

Inflection

Second declension of πῐκρόχολος; πῐκρόχολον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πῐκρόχολος pĭkrókholos	πῐκρόχολον pĭkrókholon	πῐκροχόλω pĭkrokhólō	πῐκροχόλω pĭkrokhólō	πῐκρόχολοι pĭkrókholoi	πῐκρόχολᾰ pĭkrókholă
Genitive	πῐκροχόλου pĭkrokhólou	πῐκροχόλου pĭkrokhólou	πῐκροχόλοιν pĭkrokhóloin	πῐκροχόλοιν pĭkrokhóloin	πῐκροχόλων pĭkrokhólōn	πῐκροχόλων pĭkrokhólōn
Dative	πῐκροχόλῳ pĭkrokhólōi	πῐκροχόλῳ pĭkrokhólōi	πῐκροχόλοιν pĭkrokhóloin	πῐκροχόλοιν pĭkrokhóloin	πῐκροχόλοις pĭkrokhólois	πῐκροχόλοις pĭkrokhólois
Accusative	πῐκρόχολον pĭkrókholon	πῐκρόχολον pĭkrókholon	πῐκροχόλω pĭkrokhólō	πῐκροχόλω pĭkrokhólō	πῐκροχόλους pĭkrokhólous	πῐκρόχολᾰ pĭkrókholă
Vocative	πῐκρόχολε pĭkrókhole	πῐκρόχολον pĭkrókholon	πῐκροχόλω pĭkrokhólō	πῐκροχόλω pĭkrokhólō	πῐκρόχολοι pĭkrókholoi	πῐκρόχολᾰ pĭkrókholă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πῐκροχόλως pĭkrokhólōs		πῐκροχολώτερος pĭkrokholṓteros		πῐκροχολώτᾰτος pĭkrokholṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading