πλάστης

See also: πλαστής

Greek

Etymology

From Ancient Greek πλάστης (plástēs).

Noun

πλάστης • (plástis) m

  1. builder, creator, maker
  2. moulder, shaper (worker)
  3. rolling pin (utensil)

Declension

Declension of πλάστης
singular plural
nominative πλάστης (plástis) πλάστες (plástes)
genitive πλάστη (plásti) πλαστών (plastón)
accusative πλάστη (plásti) πλάστες (plástes)
vocative πλάστη (plásti) πλάστες (plástes)
  • see: δημιουργός m (dimiourgós, “craftsman, creator”)
  • πλάθω (plátho, “to make, to create”)
  • πλάσιμο n (plásimo, “moulding, modelling”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.