πνείω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Verb

πνείω • (pneíō)

  1. poetic form of πνέω (pnéō)

Conjugation

   Present: πνείω, πνείομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πνείω πνείεις πνείει πνείετον πνείετον πνείομεν πνείετε πνείουσῐ(ν)
subjunctive πνείω πνείῃς πνείῃ πνείητον πνείητον πνείωμεν πνείητε πνείωσῐ(ν)
optative πνείοιμῐ πνείοις πνείοι πνείοιτον πνειοίτην πνείοιμεν πνείοιτε πνείοιεν
imperative   πνεῖε πνειέτω πνείετον πνειέτων   πνείετε πνειόντων
middle/
passive 		indicative πνείομαι πνείῃ / πνείει πνείεται πνείεσθον πνείεσθον πνειόμεθᾰ πνείεσθε πνείονται
subjunctive πνείωμαι πνείῃ πνείηται πνείησθον πνείησθον πνειώμεθᾰ πνείησθε πνείωνται
optative πνειοίμην πνείοιο πνείοιτο πνείοισθον πνειοίσθην πνειοίμεθᾰ πνείοισθε πνείοιντο
imperative   πνείου πνειέσθω πνείεσθον πνειέσθων   πνείεσθε πνειέσθων
active middle/passive
infinitive πνείειν πνείεσθαι
participle m πνείων πνειόμενος
f πνείουσᾰ πνειομένη
n πνεῖον πνειόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔπνειον, ἐπνειόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔπνειον ἔπνειες ἔπνειε(ν) ἐπνείετον ἐπνειέτην ἐπνείομεν ἐπνείετε ἔπνειον
middle/
passive 		indicative ἐπνειόμην ἐπνείου ἐπνείετο ἐπνείεσθον ἐπνειέσθην ἐπνειόμεθᾰ ἐπνείεσθε ἐπνείοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.