πνείων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pněː.ɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈpni.on/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈpni.on/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈpni.on/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈpni.on/

Participle

πνείων • (pneíōn) m (feminine πνείουσᾰ, neuter πνεῖον); first/third declension

present active participle of πνείω (pneíō)

Declension

First and third declension of πνείων; πνείουσᾰ; πνεῖον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	πνείων pneíōn	πνείουσᾰ pneíousă	πνεῖον pneîon	πνείοντε pneíonte	πνειούσᾱ pneioúsā	πνείοντε pneíonte	πνείοντες pneíontes	πνείουσαι pneíousai	πνείοντᾰ pneíontă
Genitive	πνείοντος pneíontos	πνειούσης pneioúsēs	πνείοντος pneíontos	πνειόντοιν pneióntoin	πνειούσαιν pneioúsain	πνειόντοιν pneióntoin	πνειόντων pneióntōn	πνειουσῶν pneiousôn	πνειόντων pneióntōn
Dative	πνείοντῐ pneíontĭ	πνειούσῃ pneioúsēi	πνείοντῐ pneíontĭ	πνειόντοιν pneióntoin	πνειούσαιν pneioúsain	πνειόντοιν pneióntoin	πνείουσῐ / πνείουσῐν pneíousĭ(n)	πνειούσαις pneioúsais	πνείουσῐ / πνείουσῐν pneíousĭ(n)
Accusative	πνείοντᾰ pneíontă	πνείουσᾰν pneíousăn	πνεῖον pneîon	πνείοντε pneíonte	πνειούσᾱ pneioúsā	πνείοντε pneíonte	πνείοντᾰς pneíontăs	πνειούσᾱς pneioúsās	πνείοντᾰ pneíontă
Vocative	πνείων pneíōn	πνείουσᾰ pneíousă	πνεῖον pneîon	πνείοντε pneíonte	πνειούσᾱ pneioúsā	πνείοντε pneíonte	πνείοντες pneíontes	πνείουσαι pneíousai	πνείοντᾰ pneíontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	πνειόντως pneióntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.