ποδίζω

Ancient Greek

Etymology

From πούς (poús) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

Verb

ποδίζω • (podízō)

  1. to tie, bind, or fetter the feet
  2. to dance
  3. (passive voice, of horses) to be hobbled
  4. (prosody) to measure by feet

Conjugation

   Present: ποδῐ́ζω, ποδῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποδῐ́ζω ποδῐ́ζεις ποδῐ́ζει ποδῐ́ζετον ποδῐ́ζετον ποδῐ́ζομεν ποδῐ́ζετε ποδῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ποδῐ́ζω ποδῐ́ζῃς ποδῐ́ζῃ ποδῐ́ζητον ποδῐ́ζητον ποδῐ́ζωμεν ποδῐ́ζητε ποδῐ́ζωσῐ(ν)
optative ποδῐ́ζοιμῐ ποδῐ́ζοις ποδῐ́ζοι ποδῐ́ζοιτον ποδῐζοίτην ποδῐ́ζοιμεν ποδῐ́ζοιτε ποδῐ́ζοιεν
imperative   πόδῐζε ποδῐζέτω ποδῐ́ζετον ποδῐζέτων   ποδῐ́ζετε ποδῐζόντων
middle/
passive 		indicative ποδῐ́ζομαι ποδῐ́ζῃ / ποδῐ́ζει ποδῐ́ζεται ποδῐ́ζεσθον ποδῐ́ζεσθον ποδῐζόμεθᾰ ποδῐ́ζεσθε ποδῐ́ζονται
subjunctive ποδῐ́ζωμαι ποδῐ́ζῃ ποδῐ́ζηται ποδῐ́ζησθον ποδῐ́ζησθον ποδῐζώμεθᾰ ποδῐ́ζησθε ποδῐ́ζωνται
optative ποδῐζοίμην ποδῐ́ζοιο ποδῐ́ζοιτο ποδῐ́ζοισθον ποδῐζοίσθην ποδῐζοίμεθᾰ ποδῐ́ζοισθε ποδῐ́ζοιντο
imperative   ποδῐ́ζου ποδῐζέσθω ποδῐ́ζεσθον ποδῐζέσθων   ποδῐ́ζεσθε ποδῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ποδῐ́ζειν ποδῐ́ζεσθαι
participle m ποδῐ́ζων ποδῐζόμενος
f ποδῐ́ζουσᾰ ποδῐζομένη
n ποδῐ́ζον ποδῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: επόδῐζον, εποδῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative επόδῐζον επόδῐζες επόδῐζε(ν) εποδῐ́ζετον εποδῐζέτην εποδῐ́ζομεν εποδῐ́ζετε επόδῐζον
middle/
passive 		indicative εποδῐζόμην εποδῐ́ζου εποδῐ́ζετο εποδῐ́ζεσθον εποδῐζέσθην εποδῐζόμεθᾰ εποδῐ́ζεσθε εποδῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ποδῐέω, ποδῐέομαι, ποδῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποδῐέω ποδῐέεις ποδῐέει ποδῐέετον ποδῐέετον ποδῐέομεν ποδῐέετε ποδῐέουσῐ(ν)
optative ποδῐέοιμῐ ποδῐέοις ποδῐέοι ποδῐέοιτον ποδῐεοίτην ποδῐέοιμεν ποδῐέοιτε ποδῐέοιεν
middle indicative ποδῐέομαι ποδῐέῃ / ποδῐέει ποδῐέεται ποδῐέεσθον ποδῐέεσθον ποδῐεόμεθᾰ ποδῐέεσθε ποδῐέονται
optative ποδῐεοίμην ποδῐέοιο ποδῐέοιτο ποδῐέοισθον ποδῐεοίσθην ποδῐεοίμεθᾰ ποδῐέοισθε ποδῐέοιντο
passive indicative ποδῐσθήσομαι ποδῐσθήσῃ ποδῐσθήσεται ποδῐσθήσεσθον ποδῐσθήσεσθον ποδῐσθησόμεθᾰ ποδῐσθήσεσθε ποδῐσθήσονται
optative ποδῐσθησοίμην ποδῐσθήσοιο ποδῐσθήσοιτο ποδῐσθήσοισθον ποδῐσθησοίσθην ποδῐσθησοίμεθᾰ ποδῐσθήσοισθε ποδῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ποδῐέειν ποδῐέεσθαι ποδῐσθήσεσθαι
participle m ποδῐέων ποδῐεόμενος ποδῐσθησόμενος
f ποδῐέουσᾰ ποδῐεομένη ποδῐσθησομένη
n ποδῐέον ποδῐεόμενον ποδῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ποδῐῶ, ποδῐοῦμαι, ποδῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ποδῐῶ ποδῐεῖς ποδῐεῖ ποδῐεῖτον ποδῐεῖτον ποδῐοῦμεν ποδῐεῖτε ποδῐοῦσῐ(ν)
optative ποδῐοίην / ποδῐοῖμῐ ποδῐοίης / ποδῐοῖς ποδῐοίη / ποδῐοῖ ποδῐοῖτον / ποδῐοίητον ποδῐοίτην / ποδῐοιήτην ποδῐοῖμεν / ποδῐοίημεν ποδῐοῖτε / ποδῐοίητε ποδῐοῖεν / ποδῐοίησᾰν
middle indicative ποδῐοῦμαι ποδῐῇ ποδῐεῖται ποδῐεῖσθον ποδῐεῖσθον ποδῐούμεθᾰ ποδῐεῖσθε ποδῐοῦνται
optative ποδῐοίμην ποδῐοῖο ποδῐοῖτο ποδῐοῖσθον ποδῐοίσθην ποδῐοίμεθᾰ ποδῐοῖσθε ποδῐοῖντο
passive indicative ποδῐσθήσομαι ποδῐσθήσῃ ποδῐσθήσεται ποδῐσθήσεσθον ποδῐσθήσεσθον ποδῐσθησόμεθᾰ ποδῐσθήσεσθε ποδῐσθήσονται
optative ποδῐσθησοίμην ποδῐσθήσοιο ποδῐσθήσοιτο ποδῐσθήσοισθον ποδῐσθησοίσθην ποδῐσθησοίμεθᾰ ποδῐσθήσοισθε ποδῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ποδῐεῖν ποδῐεῖσθαι ποδῐσθήσεσθαι
participle m ποδῐῶν ποδῐούμενος ποδῐσθησόμενος
f ποδῐοῦσᾰ ποδῐουμένη ποδῐσθησομένη
n ποδῐοῦν ποδῐούμενον ποδῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: επόδῐσᾰ, εποδῐσᾰ́μην, εποδῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative επόδῐσᾰ επόδῐσᾰς επόδῐσε(ν) εποδῐ́σᾰτον εποδῐσᾰ́την εποδῐ́σᾰμεν εποδῐ́σᾰτε επόδῐσᾰν
subjunctive ποδῐ́σω ποδῐ́σῃς ποδῐ́σῃ ποδῐ́σητον ποδῐ́σητον ποδῐ́σωμεν ποδῐ́σητε ποδῐ́σωσῐ(ν)
optative ποδῐ́σαιμῐ ποδῐ́σειᾰς / ποδῐ́σαις ποδῐ́σειε(ν) / ποδῐ́σαι ποδῐ́σαιτον ποδῐσαίτην ποδῐ́σαιμεν ποδῐ́σαιτε ποδῐ́σειᾰν / ποδῐ́σαιεν
imperative   πόδῐσον ποδῐσᾰ́τω ποδῐ́σᾰτον ποδῐσᾰ́των   ποδῐ́σᾰτε ποδῐσᾰ́ντων
middle indicative εποδῐσᾰ́μην εποδῐ́σω εποδῐ́σᾰτο εποδῐ́σᾰσθον εποδῐσᾰ́σθην εποδῐσᾰ́μεθᾰ εποδῐ́σᾰσθε εποδῐ́σᾰντο
subjunctive ποδῐ́σωμαι ποδῐ́σῃ ποδῐ́σηται ποδῐ́σησθον ποδῐ́σησθον ποδῐσώμεθᾰ ποδῐ́σησθε ποδῐ́σωνται
optative ποδῐσαίμην ποδῐ́σαιο ποδῐ́σαιτο ποδῐ́σαισθον ποδῐσαίσθην ποδῐσαίμεθᾰ ποδῐ́σαισθε ποδῐ́σαιντο
imperative   πόδῐσαι ποδῐσᾰ́σθω ποδῐ́σᾰσθον ποδῐσᾰ́σθων   ποδῐ́σᾰσθε ποδῐσᾰ́σθων
passive indicative εποδῐ́σθην εποδῐ́σθης εποδῐ́σθη εποδῐ́σθητον εποδῐσθήτην εποδῐ́σθημεν εποδῐ́σθητε εποδῐ́σθησᾰν
subjunctive ποδῐσθῶ ποδῐσθῇς ποδῐσθῇ ποδῐσθῆτον ποδῐσθῆτον ποδῐσθῶμεν ποδῐσθῆτε ποδῐσθῶσῐ(ν)
optative ποδῐσθείην ποδῐσθείης ποδῐσθείη ποδῐσθεῖτον / ποδῐσθείητον ποδῐσθείτην / ποδῐσθειήτην ποδῐσθεῖμεν / ποδῐσθείημεν ποδῐσθεῖτε / ποδῐσθείητε ποδῐσθεῖεν / ποδῐσθείησᾰν
imperative   ποδῐ́σθητῐ ποδῐσθήτω ποδῐ́σθητον ποδῐσθήτων   ποδῐ́σθητε ποδῐσθέντων
active middle passive
infinitive ποδῐ́σαι ποδῐ́σᾰσθαι ποδῐσθῆναι
participle m ποδῐ́σᾱς ποδῐσᾰ́μενος ποδῐσθείς
f ποδῐ́σᾱσᾰ ποδῐσᾰμένη ποδῐσθεῖσᾰ
n ποδῐ́σᾰν ποδῐσᾰ́μενον ποδῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: πεπόδῐκᾰ, πεπόδῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative πεπόδῐκᾰ πεπόδῐκᾰς πεπόδῐκε(ν) πεποδῐ́κᾰτον πεποδῐ́κᾰτον πεποδῐ́κᾰμεν πεποδῐ́κᾰτε πεποδῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive πεποδῐ́κω πεποδῐ́κῃς πεποδῐ́κῃ πεποδῐ́κητον πεποδῐ́κητον πεποδῐ́κωμεν πεποδῐ́κητε πεποδῐ́κωσῐ(ν)
optative πεποδῐ́κοιμῐ / πεποδῐκοίην πεποδῐ́κοις / πεποδῐκοίης πεποδῐ́κοι / πεποδῐκοίη πεποδῐ́κοιτον πεποδῐκοίτην πεποδῐ́κοιμεν πεποδῐ́κοιτε πεποδῐ́κοιεν
imperative   πεπόδῐκε πεποδῐκέτω πεποδῐ́κετον πεποδῐκέτων   πεποδῐ́κετε πεποδῐκόντων
middle/
passive 		indicative πεπόδῐσμαι πεπόδῐσαι πεπόδῐσται πεπόδῐσθον πεπόδῐσθον πεποδῐ́σμεθᾰ πεπόδῐσθε πεποδῐ́δᾰται
subjunctive πεποδῐσμένος ὦ πεποδῐσμένος ᾖς πεποδῐσμένος ᾖ πεποδῐσμένω ἦτον πεποδῐσμένω ἦτον πεποδῐσμένοι ὦμεν πεποδῐσμένοι ἦτε πεποδῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative πεποδῐσμένος εἴην πεποδῐσμένος εἴης πεποδῐσμένος εἴη πεποδῐσμένω εἴητον / εἶτον πεποδῐσμένω εἰήτην / εἴτην πεποδῐσμένοι εἴημεν / εἶμεν πεποδῐσμένοι εἴητε / εἶτε πεποδῐσμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   πεπόδῐσο πεποδῐ́σθω πεπόδῐσθον πεποδῐ́σθων   πεπόδῐσθε πεποδῐ́σθων
active middle/passive
infinitive πεποδῐκέναι πεποδῐ́σθαι
participle m πεποδῐκώς πεποδῐσμένος
f πεποδῐκυῖᾰ πεποδῐσμένη
n πεποδῐκός πεποδῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπεποδῐ́κειν / ἐπεποδῐ́κη, ἐπεποδῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπεποδῐ́κειν / ἐπεποδῐ́κη ἐπεποδῐ́κεις / ἐπεποδῐ́κης ἐπεποδῐ́κει(ν) ἐπεποδῐ́κετον ἐπεποδῐκέτην ἐπεποδῐ́κεμεν ἐπεποδῐ́κετε ἐπεποδῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπεποδῐ́σμην ἐπεπόδῐσο ἐπεπόδῐστο ἐπεπόδῐσθον ἐπεποδῐ́σθην ἐπεποδῐ́σμεθᾰ ἐπεπόδῐσθε ἐπεποδῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Descendants

  • Greek: ποδίζω (podízo)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.