ποθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈθis/

Participle

ποθείς • (potheís) m (feminine ποθεῖσᾰ, neuter ποθέν); first/third declension

aorist passive participle of πίνω (pínō)

Declension

First and third declension of ποθείς; ποθεῖσᾰ; ποθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ποθείς potheís	ποθεῖσᾰ potheîsă	ποθέν pothén	ποθέντε pothénte	ποθείσᾱ potheísā	ποθέντε pothénte	ποθέντες pothéntes	ποθεῖσαι potheîsai	ποθέντᾰ pothéntă
Genitive	ποθέντος pothéntos	ποθείσης potheísēs	ποθέντος pothéntos	ποθέντοιν pothéntoin	ποθείσαιν potheísain	ποθέντοιν pothéntoin	ποθέντων pothéntōn	ποθεισῶν potheisôn	ποθέντων pothéntōn
Dative	ποθέντῐ pothéntĭ	ποθείσῃ potheísēi	ποθέντῐ pothéntĭ	ποθέντοιν pothéntoin	ποθείσαιν potheísain	ποθέντοιν pothéntoin	ποθεῖσῐ / ποθεῖσῐν potheîsĭ(n)	ποθείσαις potheísais	ποθεῖσῐ / ποθεῖσῐν potheîsĭ(n)
Accusative	ποθέντᾰ pothéntă	ποθεῖσᾰν potheîsăn	ποθέν pothén	ποθέντε pothénte	ποθείσᾱ potheísā	ποθέντε pothénte	ποθέντᾰς pothéntăs	ποθείσᾱς potheísās	ποθέντᾰ pothéntă
Vocative	ποθείς potheís	ποθεῖσᾰ potheîsă	ποθέν pothén	ποθέντε pothénte	ποθείσᾱ potheísā	ποθέντε pothénte	ποθέντες pothéntes	ποθεῖσαι potheîsai	ποθέντᾰ pothéntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ποθέντως pothéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.