πολυετής
Greek
Adjective
πολυετής • (polyetís) m (feminine πολυετής, neuter πολυετές)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πολυετής (polyetís) | πολυετής (polyetís) | πολυετές (polyetés) | πολυετείς (polyeteís) | πολυετείς (polyeteís) | πολυετή (polyetí) | |
| genitive | πολυετούς (polyetoús) πολυετή (polyetí) |
πολυετούς (polyetoús) | πολυετούς (polyetoús) | πολυετών (polyetón) | πολυετών (polyetón) | πολυετών (polyetón) | |
| accusative | πολυετή (polyetí) | πολυετή (polyetí) | πολυετές (polyetés) | πολυετείς (polyeteís) | πολυετείς (polyeteís) | πολυετή (polyetí) | |
| vocative | πολυετή (polyetí) πολυετής (polyetís) |
πολυετής (polyetís) | πολυετές (polyetés) | πολυετείς (polyeteís) | πολυετείς (polyeteís) | πολυετή (polyetí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πολυετής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πολυετής, etc.)
See also
- αέναος (aénaos, “perpetual”)