πολυκλείτου

See also: Πολυκλείτου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.ly.klěː.tuː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /po.lyˈkli.tu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /po.lyˈkli.tu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /po.lyˈkli.tu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /po.liˈkli.tu/

Adjective

πολῠκλείτου • (polŭkleítou)

genitive masculine/neuter singular of πολῠ́κλειτος (polŭ́kleitos, “far famed, greatly renowned”)