πολύτροφος

Ancient Greek

Etymology

From πολῠ- (polŭ-, “many”) +‎ τρέφω (tréphō, “to feed”) +‎ -ος (-os).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /po.lý.tro.pʰos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /poˈly.tro.pʰos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /poˈly.tro.ɸos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /poˈly.tro.fos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /poˈli.tro.fos/

Adjective

πολῠ́τροφος • (polŭ́trophos) m or f (neuter πολῠ́τροφον); second declension

Inflection

Second declension of πολῠ́τροφος; πολῠ́τροφον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	πολῠ́τροφος polŭ́trophos	πολῠ́τροφον polŭ́trophon	πολῠτρόφω polŭtróphō	πολῠτρόφω polŭtróphō	πολῠ́τροφοι polŭ́trophoi	πολῠ́τροφᾰ polŭ́trophă
Genitive	πολῠτρόφου polŭtróphou	πολῠτρόφου polŭtróphou	πολῠτρόφοιν polŭtróphoin	πολῠτρόφοιν polŭtróphoin	πολῠτρόφων polŭtróphōn	πολῠτρόφων polŭtróphōn
Dative	πολῠτρόφῳ polŭtróphōi	πολῠτρόφῳ polŭtróphōi	πολῠτρόφοιν polŭtróphoin	πολῠτρόφοιν polŭtróphoin	πολῠτρόφοις polŭtróphois	πολῠτρόφοις polŭtróphois
Accusative	πολῠ́τροφον polŭ́trophon	πολῠ́τροφον polŭ́trophon	πολῠτρόφω polŭtróphō	πολῠτρόφω polŭtróphō	πολῠτρόφους polŭtróphous	πολῠ́τροφᾰ polŭ́trophă
Vocative	πολῠ́τροφε polŭ́trophe	πολῠ́τροφον polŭ́trophon	πολῠτρόφω polŭtróphō	πολῠτρόφω polŭtróphō	πολῠ́τροφοι polŭ́trophoi	πολῠ́τροφᾰ polŭ́trophă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	πολῠτρόφως polŭtróphōs		πολῠτροφώτερος polŭtrophṓteros		πολῠτροφώτᾰτος polŭtrophṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

πολῠτροφῐ́ᾱ (polŭtrophĭ́ā)