ποντικός
See also: Ποντικός
Greek
Etymology
Inherited from Byzantine Greek ποντικός, from the Ancient Greek Ποντικός μῦς (Pontikós mûs, “a kind of weasel”), that is a μῦς (mûs, “mouse”) from Pontus (Ποντικός (Pontikós, “Pontic”). Also see the Mediaeval diminutives ποντίκιν (pontíkin), ποντίκιον (pontíkion), Modern Greek ποντίκι (pontíki).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pon.diˈkos/
- Hyphenation: πο‧ντι‧κός
Noun
ποντικός • (pontikós) m (plural ποντικοί)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ποντικός (pontikós) | ποντικοί (pontikoí) |
| genitive | ποντικού (pontikoú) | ποντικών (pontikón) |
| accusative | ποντικό (pontikó) | ποντικούς (pontikoús) |
| vocative | ποντικέ (pontiké) | ποντικοί (pontikoí) |
Alternative forms
- ποντίκι n (pontíki)
Synonyms
- μυς m (mys, “muscle, mouse”) (formal)
Derived terms
- μετροπόντικας m (metropóntikas)
- μοσχοπόντικο n (moschopóntiko) (animal)
- ποντικάκι n (pontikáki) (diminutive)
- ποντίκαρος m (pontíkaros) (augmentative)
- πόντικας m (póntikas) (augmentative)
- ποντικί n (pontikí, “gris souris”) (colour)
- ποντικοκούραδο n (pontikokoúrado) (derogatory)
- ποντικομαμή f (pontikomamí) (ironic)
- ποντικοπαγίδα f (pontikopagída, “mousetrap”)
- ποντικότρυπα f (pontikótrypa)
- ποντικούλης m (pontikoúlis) (diminutive)
- ποντικοφαγωμένος (pontikofagoménos, “literally: eaten by a mouse”, participle)
- ποντικοφάρμακο n (pontikofármako)
- ποντικοφωλιά f (pontikofoliá)
- τυφλοπόντικας m (tyflopóntikas, “mole”)
Further reading
- ποντικός on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
References
- ^ ποντικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language