πρέσβιστος

Ancient Greek

Etymology

From πρέσβυς (présbus) +‎ -ιστος (-istos).

Pronunciation

 

Adjective

πρέσβῐστος • (présbĭstos) m (feminine πρέσβῐ́στη, neuter πρέσβῐστον); first/second declension

  1. (poetic) superlative degree of πρέσβῠς (présbŭs)

Declension

First and second declension of πρέσβῐστος; πρεσβῐ́στη; πρέσβῐστον (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative πρέσβῐστος
présbĭstos 		πρεσβῐ́στη
presbĭ́stē 		πρέσβῐστον
présbĭston 		πρεσβῐ́στω
presbĭ́stō 		πρεσβῐ́στᾱ
presbĭ́stā 		πρεσβῐ́στω
presbĭ́stō 		πρέσβῐστοι
présbĭstoi 		πρέσβῐσται
présbĭstai 		πρέσβῐστᾰ
présbĭstă
Genitive πρεσβῐ́στου
presbĭ́stou 		πρεσβῐ́στης
presbĭ́stēs 		πρεσβῐ́στου
presbĭ́stou 		πρεσβῐ́στοιν
presbĭ́stoin 		πρεσβῐ́σταιν
presbĭ́stain 		πρεσβῐ́στοιν
presbĭ́stoin 		πρεσβῐ́στων
presbĭ́stōn 		πρεσβῐ́στων
presbĭ́stōn 		πρεσβῐ́στων
presbĭ́stōn
Dative πρεσβῐ́στῳ
presbĭ́stōi 		πρεσβῐ́στῃ
presbĭ́stēi 		πρεσβῐ́στῳ
presbĭ́stōi 		πρεσβῐ́στοιν
presbĭ́stoin 		πρεσβῐ́σταιν
presbĭ́stain 		πρεσβῐ́στοιν
presbĭ́stoin 		πρεσβῐ́στοις
presbĭ́stois 		πρεσβῐ́σταις
presbĭ́stais 		πρεσβῐ́στοις
presbĭ́stois
Accusative πρέσβῐστον
présbĭston 		πρεσβῐ́στην
presbĭ́stēn 		πρέσβῐστον
présbĭston 		πρεσβῐ́στω
presbĭ́stō 		πρεσβῐ́στᾱ
presbĭ́stā 		πρεσβῐ́στω
presbĭ́stō 		πρεσβῐ́στους
presbĭ́stous 		πρεσβῐ́στᾱς
presbĭ́stās 		πρέσβῐστᾰ
présbĭstă
Vocative πρέσβῐστε
présbĭste 		πρεσβῐ́στη
presbĭ́stē 		πρέσβῐστον
présbĭston 		πρεσβῐ́στω
presbĭ́stō 		πρεσβῐ́στᾱ
presbĭ́stā 		πρεσβῐ́στω
presbĭ́stō 		πρέσβῐστοι
présbĭstoi 		πρέσβῐσται
présbĭstai 		πρέσβῐστᾰ
présbĭstă
Derived forms Adverb Comparative Superlative
πρέσβῐστᾰ
présbĭstă 		— —
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.