προγόνῳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɡó.nɔːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈɡo.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈɣo.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈɣo.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈɣo.no/

Noun

προγόνῳ • (progónōi)

dative singular of πρόγονος (prógonos)