προηγουμένης

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nɛːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.e̝.ɡuˈme.ne̝s/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.i.ɣuˈme.nis/

Participle

προηγουμένης • (proēgouménēs)

genitive singular feminine of προηγούμενος (proēgoúmenos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /pro.i.ɣu.ˈme.nis/
Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νης

Noun

προηγουμένης • (proïgouménis) f

genitive singular of προηγουμένη (proïgouméni)

Participle

προηγουμένης • (proïgouménis) (learned) alternative of προηγούμενης (proïgoúmenis)

genitive feminine singular of προηγούμενος (proïgoúmenos)

See also

προηγούμενης (proïgoúmenis)