προηγουμένη
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pro.ɛː.ɡuː.mé.nɛː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /pro.e̝.ɡuˈme.ne̝/
- (4th CE Koine) IPA(key): /pro.i.ɣuˈme.ni/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /pro.i.ɣuˈme.ni/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /pro.i.ɣuˈme.ni/
Participle
προηγουμένη • (proēgouménē)
- nominative/vocative singular feminine of προηγούμενος (proēgoúmenos)
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /pro.i.ɣu.ˈme.ni/
- Hyphenation: προ‧η‧γου‧μέ‧νη
Etymology 1
Feminine of the present participle προηγούμενος (proïgoúmenos).
Noun
προηγουμένη • (proïgouméni) f (plural προηγούμενες)
- the previous day
- Tην Κυριακή έκανε κρύο, γιατί την προηγουμένη είχε χιονίσει.
- Tin Kyriakí ékane krýo, giatí tin proïgouméni eíche chionísei.
- It was cold on Sunday, because it had snowed the day before.
Declension
Declension in the fashion of Ancient Greek participle προηγουμένη (proēgouménē), also in Katharevousa.
Compare to declension of the feminine participle προηγούμενη (proïgoúmeni).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προηγουμένη (proïgouméni) | προηγούμενες (proïgoúmenes) |
| genitive | προηγουμένης (proïgouménis) | προηγουμένων (proïgouménon) |
| accusative | προηγουμένη (proïgouméni) | προηγούμενες (proïgoúmenes) |
| vocative | προηγουμένη (proïgouméni) | προηγούμενες (proïgoúmenes) |
Etymology 2
Learned inflectional form of the present participle προηγούμενος (proïgoúmenos).
Participle
προηγουμένη • (proïgouméni) (learned, antique) alternative of προηγούμενη (proïgoúmeni)
- nominative/accusative/vocative feminine singular of προηγούμενος (proïgoúmenos)