προμηθευτής
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek προμηθευτής (promētheutḗs), with semantic loan from French pourvoyeur. By surface analysis, προμηθεύω (promithévo) + -τής (-tís).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /pɾo.mi.θeˈftis/
- Hyphenation: προ‧μη‧θευ‧τής
Noun
προμηθευτής • (promitheftís) m (plural προμηθευτές, feminine προμηθεύτρια)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | προμηθευτής (promitheftís) | προμηθευτές (promitheftés) |
| genitive | προμηθευτή (promitheftí) | προμηθευτών (promitheftón) |
| accusative | προμηθευτή (promitheftí) | προμηθευτές (promitheftés) |
| vocative | προμηθευτή (promitheftí) | προμηθευτές (promitheftés) |
Derived terms
- προμηθευτικός (promitheftikós)
Related terms
- see: προμηθεύω (promithévo)
References
- ^ προμηθευτής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language