προνοέω

Ancient Greek

Etymology

From πρόνοος (prónoos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

προνοέω • (pronoéō)

  1. to perceive before, foresee
  2. to think of or plan beforehand, provide
  3. to be provident, take measures of precaution
  4. to provide for, take thought for [with genitive]

Conjugation

   Present: προνοέω, προνοέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προνοέω προνοέεις προνοέει προνοέετον προνοέετον προνοέομεν προνοέετε προνοέουσῐ(ν)
subjunctive προνοέω προνοέῃς προνοέῃ προνοέητον προνοέητον προνοέωμεν προνοέητε προνοέωσῐ(ν)
optative προνοέοιμῐ προνοέοις προνοέοι προνοέοιτον προνοεοίτην προνοέοιμεν προνοέοιτε προνοέοιεν
imperative   προνόεε προνοεέτω προνοέετον προνοεέτων   προνοέετε προνοεόντων
middle/
passive 		indicative προνοέομαι προνοέῃ / προνοέει προνοέεται προνοέεσθον προνοέεσθον προνοεόμεθᾰ προνοέεσθε προνοέονται
subjunctive προνοέωμαι προνοέῃ προνοέηται προνοέησθον προνοέησθον προνοεώμεθᾰ προνοέησθε προνοέωνται
optative προνοεοίμην προνοέοιο προνοέοιτο προνοέοισθον προνοεοίσθην προνοεοίμεθᾰ προνοέοισθε προνοέοιντο
imperative   προνοέου προνοεέσθω προνοέεσθον προνοεέσθων   προνοέεσθε προνοεέσθων
active middle/passive
infinitive προνοέειν προνοέεσθαι
participle m προνοέων προνοεόμενος
f προνοέουσᾰ προνοεομένη
n προνοέον προνοεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προνοῶ, προνοοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προνοῶ προνοεῖς προνοεῖ προνοεῖτον προνοεῖτον προνοοῦμεν προνοεῖτε προνοοῦσῐ(ν)
subjunctive προνοῶ προνοῇς προνοῇ προνοῆτον προνοῆτον προνοῶμεν προνοῆτε προνοῶσῐ(ν)
optative προνοοίην / προνοοῖμῐ προνοοίης / προνοοῖς προνοοίη / προνοοῖ προνοοῖτον / προνοοίητον προνοοίτην / προνοοιήτην προνοοῖμεν / προνοοίημεν προνοοῖτε / προνοοίητε προνοοῖεν / προνοοίησᾰν
imperative   προνόει προνοείτω προνοεῖτον προνοείτων   προνοεῖτε προνοούντων
middle/
passive 		indicative προνοοῦμαι προνοεῖ,
προνοῇ 		προνοεῖται προνοεῖσθον προνοεῖσθον προνοούμεθᾰ προνοεῖσθε προνοοῦνται
subjunctive προνοῶμαι προνοῇ προνοῆται προνοῆσθον προνοῆσθον προνοώμεθᾰ προνοῆσθε προνοῶνται
optative προνοοίμην προνοοῖο προνοοῖτο προνοοῖσθον προνοοίσθην προνοοίμεθᾰ προνοοῖσθε προνοοῖντο
imperative   προνοοῦ προνοείσθω προνοεῖσθον προνοείσθων   προνοεῖσθε προνοείσθων
active middle/passive
infinitive προνοεῖν προνοεῖσθαι
participle m προνοῶν προνοούμενος
f προνοοῦσᾰ προνοουμένη
n προνοοῦν προνοούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προυνόεον, προυνοεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προυνόεον προυνόεες προυνόεε(ν) προυνοέετον προυνοεέτην προυνοέομεν προυνοέετε προυνόεον
middle/
passive 		indicative προυνοεόμην προυνοέου προυνοέετο προυνοέεσθον προυνοεέσθην προυνοεόμεθᾰ προυνοέεσθε προυνοέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προυνόουν, προυνοούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προυνόουν προυνόεις προυνόει προυνοεῖτον προυνοείτην προυνοοῦμεν προυνοεῖτε προυνόουν
middle/
passive 		indicative προυνοούμην προυνοοῦ προυνοεῖτο προυνοεῖσθον προυνοείσθην προυνοούμεθᾰ προυνοεῖσθε προυνοοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προνοήσω, προνοήσομαι, προνοηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προνοήσω προνοήσεις προνοήσει προνοήσετον προνοήσετον προνοήσομεν προνοήσετε προνοήσουσῐ(ν)
optative προνοήσοιμῐ προνοήσοις προνοήσοι προνοήσοιτον προνοησοίτην προνοήσοιμεν προνοήσοιτε προνοήσοιεν
middle indicative προνοήσομαι προνοήσῃ / προνοήσει προνοήσεται προνοήσεσθον προνοήσεσθον προνοησόμεθᾰ προνοήσεσθε προνοήσονται
optative προνοησοίμην προνοήσοιο προνοήσοιτο προνοήσοισθον προνοησοίσθην προνοησοίμεθᾰ προνοήσοισθε προνοήσοιντο
passive indicative προνοηθήσομαι προνοηθήσῃ προνοηθήσεται προνοηθήσεσθον προνοηθήσεσθον προνοηθησόμεθᾰ προνοηθήσεσθε προνοηθήσονται
optative προνοηθησοίμην προνοηθήσοιο προνοηθήσοιτο προνοηθήσοισθον προνοηθησοίσθην προνοηθησοίμεθᾰ προνοηθήσοισθε προνοηθήσοιντο
active middle passive
infinitive προνοήσειν προνοήσεσθαι προνοηθήσεσθαι
participle m προνοήσων προνοησόμενος προνοηθησόμενος
f προνοήσουσᾰ προνοησομένη προνοηθησομένη
n προνοῆσον προνοησόμενον προνοηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προυνόησᾰ, προυνοησᾰ́μην, προυνοήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προυνόησᾰ προυνόησᾰς προυνόησε(ν) προυνοήσᾰτον προυνοησᾰ́την προυνοήσᾰμεν προυνοήσᾰτε προυνόησᾰν
subjunctive προνοήσω προνοήσῃς προνοήσῃ προνοήσητον προνοήσητον προνοήσωμεν προνοήσητε προνοήσωσῐ(ν)
optative προνοήσαιμῐ προνοήσειᾰς / προνοήσαις προνοήσειε(ν) / προνοήσαι προνοήσαιτον προνοησαίτην προνοήσαιμεν προνοήσαιτε προνοήσειᾰν / προνοήσαιεν
imperative   προνόησον προνοησᾰ́τω προνοήσᾰτον προνοησᾰ́των   προνοήσᾰτε προνοησᾰ́ντων
middle indicative προυνοησᾰ́μην προυνοήσω προυνοήσᾰτο προυνοήσᾰσθον προυνοησᾰ́σθην προυνοησᾰ́μεθᾰ προυνοήσᾰσθε προυνοήσᾰντο
subjunctive προνοήσωμαι προνοήσῃ προνοήσηται προνοήσησθον προνοήσησθον προνοησώμεθᾰ προνοήσησθε προνοήσωνται
optative προνοησαίμην προνοήσαιο προνοήσαιτο προνοήσαισθον προνοησαίσθην προνοησαίμεθᾰ προνοήσαισθε προνοήσαιντο
imperative   προνόησαι προνοησᾰ́σθω προνοήσᾰσθον προνοησᾰ́σθων   προνοήσᾰσθε προνοησᾰ́σθων
passive indicative προυνοήθην προυνοήθης προυνοήθη προυνοήθητον προυνοηθήτην προυνοήθημεν προυνοήθητε προυνοήθησᾰν
subjunctive προνοηθῶ προνοηθῇς προνοηθῇ προνοηθῆτον προνοηθῆτον προνοηθῶμεν προνοηθῆτε προνοηθῶσῐ(ν)
optative προνοηθείην προνοηθείης προνοηθείη προνοηθεῖτον / προνοηθείητον προνοηθείτην / προνοηθειήτην προνοηθεῖμεν / προνοηθείημεν προνοηθεῖτε / προνοηθείητε προνοηθεῖεν / προνοηθείησᾰν
imperative   προνοήθητῐ προνοηθήτω προνοήθητον προνοηθήτων   προνοήθητε προνοηθέντων
active middle passive
infinitive προνοῆσαι προνοήσᾰσθαι προνοηθῆναι
participle m προνοήσᾱς προνοησᾰ́μενος προνοηθείς
f προνοήσᾱσᾰ προνοησᾰμένη προνοηθεῖσᾰ
n προνοῆσᾰν προνοησᾰ́μενον προνοηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προνενόηκᾰ, προνενόημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προνενόηκᾰ προνενόηκᾰς προνενόηκε(ν) προνενοήκᾰτον προνενοήκᾰτον προνενοήκᾰμεν προνενοήκᾰτε προνενοήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προνενοήκω προνενοήκῃς προνενοήκῃ προνενοήκητον προνενοήκητον προνενοήκωμεν προνενοήκητε προνενοήκωσῐ(ν)
optative προνενοήκοιμῐ / προνενοηκοίην προνενοήκοις / προνενοηκοίης προνενοήκοι / προνενοηκοίη προνενοήκοιτον προνενοηκοίτην προνενοήκοιμεν προνενοήκοιτε προνενοήκοιεν
imperative   προνενόηκε προνενοηκέτω προνενοήκετον προνενοηκέτων   προνενοήκετε προνενοηκόντων
middle/
passive 		indicative προνενόημαι προνενόησαι προνενόηται προνενόησθον προνενόησθον προνενοήμεθᾰ προνενόησθε προνενόηνται
subjunctive προνενοημένος ὦ προνενοημένος ᾖς προνενοημένος ᾖ προνενοημένω ἦτον προνενοημένω ἦτον προνενοημένοι ὦμεν προνενοημένοι ἦτε προνενοημένοι ὦσῐ(ν)
optative προνενοημένος εἴην προνενοημένος εἴης προνενοημένος εἴη προνενοημένω εἴητον / εἶτον προνενοημένω εἰήτην / εἴτην προνενοημένοι εἴημεν / εἶμεν προνενοημένοι εἴητε / εἶτε προνενοημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προνενόησο προνενοήσθω προνενόησθον προνενοήσθων   προνενόησθε προνενοήσθων
active middle/passive
infinitive προνενοηκέναι προνενοῆσθαι
participle m προνενοηκώς προνενοημένος
f προνενοηκυῖᾰ προνενοημένη
n προνενοηκός προνενοημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐπρονενοήκειν / ἐπρονενοήκη, ἐπρονενοήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐπρονενοήκειν / ἐπρονενοήκη ἐπρονενοήκεις / ἐπρονενοήκης ἐπρονενοήκει(ν) ἐπρονενοήκετον ἐπρονενοηκέτην ἐπρονενοήκεμεν ἐπρονενοήκετε ἐπρονενοήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐπρονενοήμην ἐπρονενόησο ἐπρονενόητο ἐπρονενόησθον ἐπρονενοήσθην ἐπρονενοήμεθᾰ ἐπρονενόησθε ἐπρονενόηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.