προσελθόντων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /pro.sel.tʰón.tɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.selˈtʰon.ton/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.selˈθon.ton/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.selˈθon.ton/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.selˈθon.don/

Verb

προσελθόντων • (proselthóntōn)

third-person plural aorist active imperative of προσέρχομαι (prosérkhomai)

Participle

προσελθόντων • (proselthóntōn)

masculine/neuter genitive plural of προσελθών (proselthṓn)