προσυγγίγνομαι

Ancient Greek

Etymology

From προ- (pro-, “before”) +‎ συγγίγνομαι (sungígnomai, “associate, keep company with”), from συγ- (sug-, “with, together”) (from σῠν- (sŭn-)) + γίγνομαι (gígnomai, “to become”)

Pronunciation

 

Verb

προσυγγίγνομαι • (prosungígnomai)

  1. to have an interview with before, become acquainted with before

Inflection

   Present: προσυγγίγνομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προσυγγίγνομαι προσυγγίγνῃ / προσυγγίγνει προσυγγίγνεται προσυγγίγνεσθον προσυγγίγνεσθον προσυγγιγνόμεθᾰ προσυγγίγνεσθε προσυγγίγνονται
subjunctive προσυγγίγνωμαι προσυγγίγνῃ προσυγγίγνηται προσυγγίγνησθον προσυγγίγνησθον προσυγγιγνώμεθᾰ προσυγγίγνησθε προσυγγίγνωνται
optative προσυγγιγνοίμην προσυγγίγνοιο προσυγγίγνοιτο προσυγγίγνοισθον προσυγγιγνοίσθην προσυγγιγνοίμεθᾰ προσυγγίγνοισθε προσυγγίγνοιντο
imperative   προσυγγίγνου προσυγγιγνέσθω προσυγγίγνεσθον προσυγγιγνέσθων   προσυγγίγνεσθε προσυγγιγνέσθων
middle/passive
infinitive προσυγγίγνεσθαι
participle m προσυγγιγνόμενος
f προσυγγιγνομένη
n προσυγγιγνόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσυνἐγιγνόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προσυνἐγιγνόμην προσυνἐγίγνου προσυνἐγίγνετο προσυνἐγίγνεσθον προσυνἐγιγνέσθην προσυνἐγιγνόμεθᾰ προσυνἐγίγνεσθε προσυνἐγίγνοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσυγγιγνόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle/
passive 		indicative προσυγγιγνόμην προσυγγίγνου προσυγγίγνετο προσυγγίγνεσθον προσυγγιγνέσθην προσυγγιγνόμε(σ)θᾰ προσυγγίγνεσθε προσυγγίγνοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσυγγενήσομαι, προσυγγενηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσυγγενήσομαι προσυγγενήσῃ / προσυγγενήσει προσυγγενήσεται προσυγγενήσεσθον προσυγγενήσεσθον προσυγγενησόμεθᾰ προσυγγενήσεσθε προσυγγενήσονται
optative προσυγγενησοίμην προσυγγενήσοιο προσυγγενήσοιτο προσυγγενήσοισθον προσυγγενησοίσθην προσυγγενησοίμεθᾰ προσυγγενήσοισθε προσυγγενήσοιντο
passive indicative προσυγγενηθήσομαι προσυγγενηθήσῃ προσυγγενηθήσεται προσυγγενηθήσεσθον προσυγγενηθήσεσθον προσυγγενηθησόμεθᾰ προσυγγενηθήσεσθε προσυγγενηθήσονται
optative προσυγγενηθησοίμην προσυγγενηθήσοιο προσυγγενηθήσοιτο προσυγγενηθήσοισθον προσυγγενηθησοίσθην προσυγγενηθησοίμεθᾰ προσυγγενηθήσοισθε προσυγγενηθήσοιντο
middle passive
infinitive προσυγγενήσεσθαι προσυγγενηθήσεσθαι
participle m προσυγγενησόμενος προσυγγενηθησόμενος
f προσυγγενησομένη προσυγγενηθησομένη
n προσυγγενησόμενον προσυγγενηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσυνἐγενόμην, προσυνἐγενήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσυνἐγενόμην προσυνἐγένου προσυνἐγένετο προσυνἐγένεσθον προσυνἐγενέσθην προσυνἐγενόμεθᾰ προσυνἐγένεσθε προσυνἐγένοντο
subjunctive προσυγγένωμαι προσυγγένῃ προσυγγένηται προσυγγένησθον προσυγγένησθον προσυγγενώμεθᾰ προσυγγένησθε προσυγγένωνται
optative προσυγγενοίμην προσυγγένοιο προσυγγένοιτο προσυγγένοισθον προσυγγενοίσθην προσυγγενοίμεθᾰ προσυγγένοισθε προσυγγένοιντο
imperative   προσυγγενοῦ προσυγγενέσθω προσυγγένεσθον προσυγγενέσθων   προσυγγένεσθε προσυγγενέσθων
passive indicative προσυνἐγενήθην προσυνἐγενήθης προσυνἐγενήθη προσυνἐγενήθητον προσυνἐγενηθήτην προσυνἐγενήθημεν προσυνἐγενήθητε προσυνἐγενήθησᾰν
subjunctive προσυγγενηθῶ προσυγγενηθῇς προσυγγενηθῇ προσυγγενηθῆτον προσυγγενηθῆτον προσυγγενηθῶμεν προσυγγενηθῆτε προσυγγενηθῶσῐ(ν)
optative προσυγγενηθείην προσυγγενηθείης προσυγγενηθείη προσυγγενηθεῖτον / προσυγγενηθείητον προσυγγενηθείτην / προσυγγενηθειήτην προσυγγενηθεῖμεν / προσυγγενηθείημεν προσυγγενηθεῖτε / προσυγγενηθείητε προσυγγενηθεῖεν / προσυγγενηθείησᾰν
imperative   προσυγγενήθητῐ προσυγγενηθήτω προσυγγενήθητον προσυγγενηθήτων   προσυγγενήθητε προσυγγενηθέντων
middle passive
infinitive προσυγγενέσθαι προσυγγενηθῆναι
participle m προσυγγενόμενος προσυγγενηθείς
f προσυγγενομένη προσυγγενηθεῖσᾰ
n προσυγγενόμενον προσυγγενηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσυγγενόμην, προσυγγενήθην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative προσυγγενόμην προσυγγένεο προσυγγένετο προσυγγένεσθον προσυγγενέσθην προσυγγενόμε(σ)θᾰ προσυγγένεσθε προσυγγένοντο
passive indicative προσυγγενήθην προσυγγενήθης προσυγγενήθη προσυγγενήθητον προσυγγενηθήτην προσυγγενήθημεν προσυγγενήθητε προσυγγενήθησᾰν,
προσυγγένηθεν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσυγγέγονᾰ, προσυγγεγένημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσυγγέγονᾰ προσυγγέγονᾰς προσυγγέγονε(ν) προσυγγεγόνᾰτον προσυγγεγόνᾰτον προσυγγεγόνᾰμεν προσυγγεγόνᾰτε προσυγγεγόνᾱσῐ(ν)
subjunctive προσυγγεγόνω προσυγγεγόνῃς προσυγγεγόνῃ προσυγγεγόνητον προσυγγεγόνητον προσυγγεγόνωμεν προσυγγεγόνητε προσυγγεγόνωσῐ(ν)
optative προσυγγεγόνοιμῐ / προσυγγεγονοίην προσυγγεγόνοις / προσυγγεγονοίης προσυγγεγόνοι / προσυγγεγονοίη προσυγγεγόνοιτον προσυγγεγονοίτην προσυγγεγόνοιμεν προσυγγεγόνοιτε προσυγγεγόνοιεν
imperative   προσυγγέγονε προσυγγεγονέτω προσυγγεγόνετον προσυγγεγονέτων   προσυγγεγόνετε προσυγγεγονόντων
middle/
passive 		indicative προσυγγεγένημαι προσυγγεγένησαι προσυγγεγένηται προσυγγεγένησθον προσυγγεγένησθον προσυγγεγενήμεθᾰ προσυγγεγένησθε προσυγγεγένηνται
subjunctive προσυγγεγενημένος ὦ προσυγγεγενημένος ᾖς προσυγγεγενημένος ᾖ προσυγγεγενημένω ἦτον προσυγγεγενημένω ἦτον προσυγγεγενημένοι ὦμεν προσυγγεγενημένοι ἦτε προσυγγεγενημένοι ὦσῐ(ν)
optative προσυγγεγενημένος εἴην προσυγγεγενημένος εἴης προσυγγεγενημένος εἴη προσυγγεγενημένω εἴητον / εἶτον προσυγγεγενημένω εἰήτην / εἴτην προσυγγεγενημένοι εἴημεν / εἶμεν προσυγγεγενημένοι εἴητε / εἶτε προσυγγεγενημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προσυγγεγένησο προσυγγεγενήσθω προσυγγεγένησθον προσυγγεγενήσθων   προσυγγεγένησθε προσυγγεγενήσθων
active middle/passive
infinitive προσυγγεγονέναι προσυγγεγενῆσθαι
participle m προσυγγεγονώς προσυγγεγενημένος
f προσυγγεγονυῖᾰ προσυγγεγενημένη
n προσυγγεγονός προσυγγεγενημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσυγγέγᾰᾰ, προσυγγέγᾰμαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσυγγέγᾰᾰ προσυγγέγᾰᾰς προσυγγέγᾰε(ν) προσυγγεγᾰ́ᾰτον προσυγγεγᾰ́ᾰτον προσυγγεγᾰ́ᾰμεν προσυγγεγᾰ́ᾱτε προσυγγεγᾰ́ᾱσῐ(ν)
subjunctive προσυγγεγᾰ́ω,
προσυγγεγᾰ́ωμῐ 		προσυγγεγᾰ́ῃς,
προσυγγεγᾰ́ῃσθᾰ 		προσυγγεγᾰ́ῃ,
προσυγγεγᾰ́ῃσῐ 		προσυγγεγᾰ́ητον προσυγγεγᾰ́ητον προσυγγεγᾰ́ωμεν προσυγγεγᾰ́ητε προσυγγεγᾰ́ωσῐ(ν)
optative προσυγγεγᾰ́οιμῐ / προσυγγεγᾰοίην προσυγγεγᾰ́οις / προσυγγεγᾰοίης προσυγγεγᾰ́οι / προσυγγεγᾰοίη προσυγγεγᾰ́οιτον προσυγγεγᾰοίτην προσυγγεγᾰ́οιμεν προσυγγεγᾰ́οιτε προσυγγεγᾰ́οιεν
imperative   προσυγγέγᾰε προσυγγεγᾰέτω προσυγγεγᾰ́ετον προσυγγεγᾰέτων   προσυγγεγᾰ́ετε προσυγγεγᾰόντων
middle/
passive 		indicative προσυγγέγᾰμαι προσυγγέγᾰσαι προσυγγέγᾰται προσυγγέγᾰσθον προσυγγέγᾰσθον προσυγγεγᾰ́μεθᾰ προσυγγέγᾰσθε προσυγγέγᾰνται
subjunctive προσυγγεγᾰμένος ὦ προσυγγεγᾰμένος ᾖς προσυγγεγᾰμένος ᾖ προσυγγεγᾰμένω ἦτον προσυγγεγᾰμένω ἦτον προσυγγεγᾰμένοι ὦμεν προσυγγεγᾰμένοι ἦτε προσυγγεγᾰμένοι ὦσῐ(ν)
optative προσυγγεγᾰμένος εἴην προσυγγεγᾰμένος εἴης προσυγγεγᾰμένος εἴη προσυγγεγᾰμένω εἴητον / εἶτον προσυγγεγᾰμένω εἰήτην / εἴτην προσυγγεγᾰμένοι εἴημεν / εἶμεν προσυγγεγᾰμένοι εἴητε / εἶτε προσυγγεγᾰ́μενοι εἰησᾰ́ν / εἰεν
imperative   προσυγγέγᾰσο προσυγγεγᾰ́σθω προσυγγέγᾰσθον προσυγγεγᾰ́σθων   προσυγγέγᾰσθε προσυγγεγᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive προσυγγεγᾰ́μεν προσυγγεγᾰ́σθαι
participle m προσυγγεγᾰώς προσυγγεγᾰμένος
f προσυγγεγᾰυῖᾰ προσυγγεγᾰμένη
n προσυγγεγᾰός προσυγγεγᾰμένον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσυγγέγᾰκᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσυγγέγᾰκᾰ προσυγγέγᾰκᾰς προσυγγέγᾰκε(ν) προσυγγεγᾰ́κᾰτον προσυγγεγᾰ́κᾰτον προσυγγεγᾰ́κᾰμεν προσυγγεγᾰ́κᾰτε προσυγγεγᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive προσυγγεγᾰ́κω,
προσυγγεγᾰ́κωμῐ 		προσυγγεγᾰ́κῃς,
προσυγγεγᾰ́κῃσθᾰ 		προσυγγεγᾰ́κῃ,
προσυγγεγᾰ́κῃσῐ 		προσυγγεγᾰ́κητον προσυγγεγᾰ́κητον προσυγγεγᾰ́κωμεν προσυγγεγᾰ́κητε προσυγγεγᾰ́κωσῐ(ν)
optative προσυγγεγᾰ́κοιμῐ / προσυγγεγᾰκοίην προσυγγεγᾰ́κοις / προσυγγεγᾰκοίης προσυγγεγᾰ́κοι / προσυγγεγᾰκοίη προσυγγεγᾰ́κοιτον προσυγγεγᾰκοίτην προσυγγεγᾰ́κοιμεν προσυγγεγᾰ́κοιτε προσυγγεγᾰ́κοιεν
imperative   προσυγγέγᾰκε προσυγγεγᾰκέτω προσυγγεγᾰ́κετον προσυγγεγᾰκέτων   προσυγγεγᾰ́κετε προσυγγεγᾰκόντων
active
infinitive προσυγγεγά̄κειν
participle m προσυγγεγᾰκώς
f προσυγγεγᾰκυῖᾰ
n προσυγγεγᾰκός
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προσυνἐγεγόνειν / προσυνἐγεγόνη, προσυνἐγεγενήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσυνἐγεγόνειν / προσυνἐγεγόνη προσυνἐγεγόνεις / προσυνἐγεγόνης προσυνἐγεγόνει(ν) προσυνἐγεγόνετον προσυνἐγεγονέτην προσυνἐγεγόνεμεν προσυνἐγεγόνετε προσυνἐγεγόνεσᾰν
middle/
passive 		indicative προσυνἐγεγενήμην προσυνἐγεγένησο προσυνἐγεγένητο προσυνἐγεγένησθον προσυνἐγεγενήσθην προσυνἐγεγενήμεθᾰ προσυνἐγεγένησθε προσυνἐγεγένηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προσυγγεγᾰ́ειν / προσυγγεγᾰ́η, προσυγγεγᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσυγγεγᾰ́ειν / προσυγγεγᾰ́η προσυγγεγᾰ́εις / προσυγγεγᾰ́ης προσυγγεγᾰ́ει(ν) προσυγγεγᾰ́ετον προσυγγεγᾰέτην προσυγγεγᾰ́εμεν προσυγγεγᾰ́ετε προσυγγεγᾰ́εσᾰν
middle/
passive 		indicative προσυγγεγᾰ́μην προσυγγέγᾰσο προσυγγέγᾰτο προσυγγέγᾰσθον προσυγγεγᾰ́σθην προσυγγεγᾰ́μεθᾰ προσυγγέγᾰσθε προσυγγέγᾰντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.