προσχωρέω

Ancient Greek

Etymology

προσ- (pros-) +‎ χωρέω (khōréō)

Pronunciation

 

Verb

προσχωρέω • (proskhōréō)

  1. to go to, approach [with dative]
  2. to come or go over to, come in, join [with dative or πρός (prós, + accusative)]
  3. to accede to
  4. to put one’s faith in, believe [with dative]

Conjugation

   Present: προσχωρέω, προσχωρέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσχωρέω προσχωρέεις προσχωρέει προσχωρέετον προσχωρέετον προσχωρέομεν προσχωρέετε προσχωρέουσῐ(ν)
subjunctive προσχωρέω προσχωρέῃς προσχωρέῃ προσχωρέητον προσχωρέητον προσχωρέωμεν προσχωρέητε προσχωρέωσῐ(ν)
optative προσχωρέοιμῐ προσχωρέοις προσχωρέοι προσχωρέοιτον προσχωρεοίτην προσχωρέοιμεν προσχωρέοιτε προσχωρέοιεν
imperative   προσχώρεε προσχωρεέτω προσχωρέετον προσχωρεέτων   προσχωρέετε προσχωρεόντων
middle/
passive 		indicative προσχωρέομαι προσχωρέῃ / προσχωρέει προσχωρέεται προσχωρέεσθον προσχωρέεσθον προσχωρεόμεθᾰ προσχωρέεσθε προσχωρέονται
subjunctive προσχωρέωμαι προσχωρέῃ προσχωρέηται προσχωρέησθον προσχωρέησθον προσχωρεώμεθᾰ προσχωρέησθε προσχωρέωνται
optative προσχωρεοίμην προσχωρέοιο προσχωρέοιτο προσχωρέοισθον προσχωρεοίσθην προσχωρεοίμεθᾰ προσχωρέοισθε προσχωρέοιντο
imperative   προσχωρέου προσχωρεέσθω προσχωρέεσθον προσχωρεέσθων   προσχωρέεσθε προσχωρεέσθων
active middle/passive
infinitive προσχωρέειν προσχωρέεσθαι
participle m προσχωρέων προσχωρεόμενος
f προσχωρέουσᾰ προσχωρεομένη
n προσχωρέον προσχωρεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: προσχωρῶ, προσχωροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσχωρῶ προσχωρεῖς προσχωρεῖ προσχωρεῖτον προσχωρεῖτον προσχωροῦμεν προσχωρεῖτε προσχωροῦσῐ(ν)
subjunctive προσχωρῶ προσχωρῇς προσχωρῇ προσχωρῆτον προσχωρῆτον προσχωρῶμεν προσχωρῆτε προσχωρῶσῐ(ν)
optative προσχωροίην / προσχωροῖμῐ προσχωροίης / προσχωροῖς προσχωροίη / προσχωροῖ προσχωροῖτον / προσχωροίητον προσχωροίτην / προσχωροιήτην προσχωροῖμεν / προσχωροίημεν προσχωροῖτε / προσχωροίητε προσχωροῖεν / προσχωροίησᾰν
imperative   προσχώρει προσχωρείτω προσχωρεῖτον προσχωρείτων   προσχωρεῖτε προσχωρούντων
middle/
passive 		indicative προσχωροῦμαι προσχωρεῖ,
προσχωρῇ 		προσχωρεῖται προσχωρεῖσθον προσχωρεῖσθον προσχωρούμεθᾰ προσχωρεῖσθε προσχωροῦνται
subjunctive προσχωρῶμαι προσχωρῇ προσχωρῆται προσχωρῆσθον προσχωρῆσθον προσχωρώμεθᾰ προσχωρῆσθε προσχωρῶνται
optative προσχωροίμην προσχωροῖο προσχωροῖτο προσχωροῖσθον προσχωροίσθην προσχωροίμεθᾰ προσχωροῖσθε προσχωροῖντο
imperative   προσχωροῦ προσχωρείσθω προσχωρεῖσθον προσχωρείσθων   προσχωρεῖσθε προσχωρείσθων
active middle/passive
infinitive προσχωρεῖν προσχωρεῖσθαι
participle m προσχωρῶν προσχωρούμενος
f προσχωροῦσᾰ προσχωρουμένη
n προσχωροῦν προσχωρούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεχώρεον, προσεχωρεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεχώρεον προσεχώρεες προσεχώρεε(ν) προσεχωρέετον προσεχωρεέτην προσεχωρέομεν προσεχωρέετε προσεχώρεον
middle/
passive 		indicative προσεχωρεόμην προσεχωρέου προσεχωρέετο προσεχωρέεσθον προσεχωρεέσθην προσεχωρεόμεθᾰ προσεχωρέεσθε προσεχωρέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: προσεχώρουν, προσεχωρούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεχώρουν προσεχώρεις προσεχώρει προσεχωρεῖτον προσεχωρείτην προσεχωροῦμεν προσεχωρεῖτε προσεχώρουν
middle/
passive 		indicative προσεχωρούμην προσεχωροῦ προσεχωρεῖτο προσεχωρεῖσθον προσεχωρείσθην προσεχωρούμεθᾰ προσεχωρεῖσθε προσεχωροῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: προσχωρήσω, προσχωρήσομαι, προσχωρηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσχωρήσω προσχωρήσεις προσχωρήσει προσχωρήσετον προσχωρήσετον προσχωρήσομεν προσχωρήσετε προσχωρήσουσῐ(ν)
optative προσχωρήσοιμῐ προσχωρήσοις προσχωρήσοι προσχωρήσοιτον προσχωρησοίτην προσχωρήσοιμεν προσχωρήσοιτε προσχωρήσοιεν
middle indicative προσχωρήσομαι προσχωρήσῃ / προσχωρήσει προσχωρήσεται προσχωρήσεσθον προσχωρήσεσθον προσχωρησόμεθᾰ προσχωρήσεσθε προσχωρήσονται
optative προσχωρησοίμην προσχωρήσοιο προσχωρήσοιτο προσχωρήσοισθον προσχωρησοίσθην προσχωρησοίμεθᾰ προσχωρήσοισθε προσχωρήσοιντο
passive indicative προσχωρηθήσομαι προσχωρηθήσῃ προσχωρηθήσεται προσχωρηθήσεσθον προσχωρηθήσεσθον προσχωρηθησόμεθᾰ προσχωρηθήσεσθε προσχωρηθήσονται
optative προσχωρηθησοίμην προσχωρηθήσοιο προσχωρηθήσοιτο προσχωρηθήσοισθον προσχωρηθησοίσθην προσχωρηθησοίμεθᾰ προσχωρηθήσοισθε προσχωρηθήσοιντο
active middle passive
infinitive προσχωρήσειν προσχωρήσεσθαι προσχωρηθήσεσθαι
participle m προσχωρήσων προσχωρησόμενος προσχωρηθησόμενος
f προσχωρήσουσᾰ προσχωρησομένη προσχωρηθησομένη
n προσχωρῆσον προσχωρησόμενον προσχωρηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: προσεχώρησᾰ, προσεχωρησᾰ́μην, προσεχωρήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεχώρησᾰ προσεχώρησᾰς προσεχώρησε(ν) προσεχωρήσᾰτον προσεχωρησᾰ́την προσεχωρήσᾰμεν προσεχωρήσᾰτε προσεχώρησᾰν
subjunctive προσχωρήσω προσχωρήσῃς προσχωρήσῃ προσχωρήσητον προσχωρήσητον προσχωρήσωμεν προσχωρήσητε προσχωρήσωσῐ(ν)
optative προσχωρήσαιμῐ προσχωρήσειᾰς / προσχωρήσαις προσχωρήσειε(ν) / προσχωρήσαι προσχωρήσαιτον προσχωρησαίτην προσχωρήσαιμεν προσχωρήσαιτε προσχωρήσειᾰν / προσχωρήσαιεν
imperative   προσχώρησον προσχωρησᾰ́τω προσχωρήσᾰτον προσχωρησᾰ́των   προσχωρήσᾰτε προσχωρησᾰ́ντων
middle indicative προσεχωρησᾰ́μην προσεχωρήσω προσεχωρήσᾰτο προσεχωρήσᾰσθον προσεχωρησᾰ́σθην προσεχωρησᾰ́μεθᾰ προσεχωρήσᾰσθε προσεχωρήσᾰντο
subjunctive προσχωρήσωμαι προσχωρήσῃ προσχωρήσηται προσχωρήσησθον προσχωρήσησθον προσχωρησώμεθᾰ προσχωρήσησθε προσχωρήσωνται
optative προσχωρησαίμην προσχωρήσαιο προσχωρήσαιτο προσχωρήσαισθον προσχωρησαίσθην προσχωρησαίμεθᾰ προσχωρήσαισθε προσχωρήσαιντο
imperative   προσχώρησαι προσχωρησᾰ́σθω προσχωρήσᾰσθον προσχωρησᾰ́σθων   προσχωρήσᾰσθε προσχωρησᾰ́σθων
passive indicative προσεχωρήθην προσεχωρήθης προσεχωρήθη προσεχωρήθητον προσεχωρηθήτην προσεχωρήθημεν προσεχωρήθητε προσεχωρήθησᾰν
subjunctive προσχωρηθῶ προσχωρηθῇς προσχωρηθῇ προσχωρηθῆτον προσχωρηθῆτον προσχωρηθῶμεν προσχωρηθῆτε προσχωρηθῶσῐ(ν)
optative προσχωρηθείην προσχωρηθείης προσχωρηθείη προσχωρηθεῖτον / προσχωρηθείητον προσχωρηθείτην / προσχωρηθειήτην προσχωρηθεῖμεν / προσχωρηθείημεν προσχωρηθεῖτε / προσχωρηθείητε προσχωρηθεῖεν / προσχωρηθείησᾰν
imperative   προσχωρήθητῐ προσχωρηθήτω προσχωρήθητον προσχωρηθήτων   προσχωρήθητε προσχωρηθέντων
active middle passive
infinitive προσχωρῆσαι προσχωρήσᾰσθαι προσχωρηθῆναι
participle m προσχωρήσᾱς προσχωρησᾰ́μενος προσχωρηθείς
f προσχωρήσᾱσᾰ προσχωρησᾰμένη προσχωρηθεῖσᾰ
n προσχωρῆσᾰν προσχωρησᾰ́μενον προσχωρηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: προσεχώρηκᾰ, προσεχώρημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεχώρηκᾰ προσεχώρηκᾰς προσεχώρηκε(ν) προσεχωρήκᾰτον προσεχωρήκᾰτον προσεχωρήκᾰμεν προσεχωρήκᾰτε προσεχωρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive προσεχωρήκω προσεχωρήκῃς προσεχωρήκῃ προσεχωρήκητον προσεχωρήκητον προσεχωρήκωμεν προσεχωρήκητε προσεχωρήκωσῐ(ν)
optative προσεχωρήκοιμῐ / προσεχωρηκοίην προσεχωρήκοις / προσεχωρηκοίης προσεχωρήκοι / προσεχωρηκοίη προσεχωρήκοιτον προσεχωρηκοίτην προσεχωρήκοιμεν προσεχωρήκοιτε προσεχωρήκοιεν
imperative   προσεχώρηκε προσεχωρηκέτω προσεχωρήκετον προσεχωρηκέτων   προσεχωρήκετε προσεχωρηκόντων
middle/
passive 		indicative προσεχώρημαι προσεχώρησαι προσεχώρηται προσεχώρησθον προσεχώρησθον προσεχωρήμεθᾰ προσεχώρησθε προσεχώρηνται
subjunctive προσεχωρημένος ὦ προσεχωρημένος ᾖς προσεχωρημένος ᾖ προσεχωρημένω ἦτον προσεχωρημένω ἦτον προσεχωρημένοι ὦμεν προσεχωρημένοι ἦτε προσεχωρημένοι ὦσῐ(ν)
optative προσεχωρημένος εἴην προσεχωρημένος εἴης προσεχωρημένος εἴη προσεχωρημένω εἴητον / εἶτον προσεχωρημένω εἰήτην / εἴτην προσεχωρημένοι εἴημεν / εἶμεν προσεχωρημένοι εἴητε / εἶτε προσεχωρημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   προσεχώρησο προσεχωρήσθω προσεχώρησθον προσεχωρήσθων   προσεχώρησθε προσεχωρήσθων
active middle/passive
infinitive προσεχωρηκέναι προσεχωρῆσθαι
participle m προσεχωρηκώς προσεχωρημένος
f προσεχωρηκυῖᾰ προσεχωρημένη
n προσεχωρηκός προσεχωρημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: προσεχωρήκειν / προσεχωρήκη, προσεχωρήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative προσεχωρήκειν / προσεχωρήκη προσεχωρήκεις / προσεχωρήκης προσεχωρήκει(ν) προσεχωρήκετον προσεχωρηκέτην προσεχωρήκεμεν προσεχωρήκετε προσεχωρήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative προσεχωρήμην προσεχώρησο προσεχώρητο προσεχώρησθον προσεχωρήσθην προσεχωρήμεθᾰ προσεχώρησθε προσεχώρηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.