πρωτοτύπου

See also: πρωτότυπου

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /prɔː.to.tý.puː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pro.toˈty.pu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /pro.toˈty.pu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /pro.toˈty.pu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /pro.toˈti.pu/

Adjective

πρωτοτῠ́που • (prōtotŭ́pou)

masculine/feminine/neuter genitive singular of πρωτότῠπος (prōtótŭpos)

Noun

πρωτοτῠ́που • (prōtotŭ́pou) m or n

(masculine) genitive singular of πρωτότῠπος (prōtótŭpos)
(neuter) genitive singular of πρωτότῠπον (prōtótŭpon)

Greek

Noun

πρωτοτύπου • (prototýpou) n

genitive singular of πρωτότυπο (protótypo)