πρωτόγονος
Ancient Greek
Etymology
From πρωτο- (prōto-, “first”) + γόνος (gónos, “offspring”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /prɔː.tó.ɡo.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /proˈto.ɡo.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /proˈto.ɣo.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /proˈto.ɣo.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /proˈto.ɣo.nos/
Adjective
πρωτόγονος • (prōtógonos) m or f (neuter πρωτόγονον); second declension or
πρωτόγονος • (prōtógonos) m (feminine πρωτόγονη, neuter πρωτόγονον); first/second declension
- first-born, first-created
- high-born
- first-ordained
Declension
Two-ending adjective:
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | πρωτόγονος prōtógonos |
πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτόγονοι prōtógonoi |
πρωτόγονᾰ prōtógonă | ||||||||
| Genitive | πρωτογόνου prōtogónou |
πρωτογόνου prōtogónou |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόνων prōtogónōn |
πρωτογόνων prōtogónōn | ||||||||
| Dative | πρωτογόνῳ prōtogónōi |
πρωτογόνῳ prōtogónōi |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόνοις prōtogónois |
πρωτογόνοις prōtogónois | ||||||||
| Accusative | πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνους prōtogónous |
πρωτόγονᾰ prōtógonă | ||||||||
| Vocative | πρωτόγονε prōtógone |
πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτόγονοι prōtógonoi |
πρωτόγονᾰ prōtógonă | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πρωτογόνως prōtogónōs |
πρωτογονώτερος prōtogonṓteros |
πρωτογονώτᾰτος prōtogonṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Three-ending adjective:
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | πρωτόγονος prōtógonos |
πρωτογόνη prōtogónē |
πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνᾱ prōtogónā |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτόγονοι prōtógonoi |
πρωτόγοναι prōtógonai |
πρωτόγονᾰ prōtógonă | |||||
| Genitive | πρωτογόνου prōtogónou |
πρωτογόνης prōtogónēs |
πρωτογόνου prōtogónou |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόναιν prōtogónain |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόνων prōtogónōn |
πρωτογόνων prōtogónōn |
πρωτογόνων prōtogónōn | |||||
| Dative | πρωτογόνῳ prōtogónōi |
πρωτογόνῃ prōtogónēi |
πρωτογόνῳ prōtogónōi |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόναιν prōtogónain |
πρωτογόνοιν prōtogónoin |
πρωτογόνοις prōtogónois |
πρωτογόναις prōtogónais |
πρωτογόνοις prōtogónois | |||||
| Accusative | πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτογόνην prōtogónēn |
πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνᾱ prōtogónā |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνους prōtogónous |
πρωτογόνᾱς prōtogónās |
πρωτόγονᾰ prōtógonă | |||||
| Vocative | πρωτόγονε prōtógone |
πρωτογόνη prōtogónē |
πρωτόγονον prōtógonon |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτογόνᾱ prōtogónā |
πρωτογόνω prōtogónō |
πρωτόγονοι prōtógonoi |
πρωτόγοναι prōtógonai |
πρωτόγονᾰ prōtógonă | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πρωτογόνως prōtogónōs |
πρωτογονώτερος prōtogonṓteros |
πρωτογονώτᾰτος prōtogonṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- Greek: πρωτόγονος (protógonos)
- → English: protogenos
Further reading
- “πρωτόγονος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- πρωτόγονος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- πρωτόγονος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- πρωτόγονος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “πρωτόγονος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “πρωτόγονος”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
Greek
Etymology
From Ancient Greek πρωτόγονος (prōtógonos). By surface analysis, πρωτό- (protó-, “first”) + γόνος (gónos, “offspring”).
Pronunciation
- IPA(key): /pɾoˈtoɣonos/
- Hyphenation: πρω‧τό‧γο‧νος
Adjective
πρωτόγονος • (protógonos) m (feminine πρωτόγονη, neuter πρωτόγονο)
- primitive, savage, barbaric
- uncivilised, uncultivated
- (as a noun) savage, primitive person
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πρωτόγονος (protógonos) | πρωτόγονη (protógoni) | πρωτόγονο (protógono) | πρωτόγονοι (protógonoi) | πρωτόγονες (protógones) | πρωτόγονα (protógona) | |
| genitive | πρωτόγονου (protógonou) | πρωτόγονης (protógonis) | πρωτόγονου (protógonou) | πρωτόγονων (protógonon) | πρωτόγονων (protógonon) | πρωτόγονων (protógonon) | |
| accusative | πρωτόγονο (protógono) | πρωτόγονη (protógoni) | πρωτόγονο (protógono) | πρωτόγονους (protógonous) | πρωτόγονες (protógones) | πρωτόγονα (protógona) | |
| vocative | πρωτόγονε (protógone) | πρωτόγονη (protógoni) | πρωτόγονο (protógono) | πρωτόγονοι (protógonoi) | πρωτόγονες (protógones) | πρωτόγονα (protógona) | |