πρωτο-

• πρωτ- (prōt-) — used before morphemes that begin with a vowel
• πρωθ- (prōth-) — used before morphemes that begin with /h/

πρωτο- • (prōto-)

1. combining form of πρῶτος (prôtos, “first, primary”)

• πρωτό- (protó-)
• πρωτ- (prot-) (used before morphemes that begin with a vowel)
• πρωθ- (proth-) (used before morphemes that historically began with a vowel with a δασεία or rough breathing)

From Ancient Greek πρῶτος (prôtos, “first”).

• IPA^(key): /pɾoto/

πρωτο- • (proto-)

1. added before a noun, adjective or verb to create words that indicates something that is the first:

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎βουλή (voulí, “will, desire”) → ‎πρωτοβουλία (protovoulía, “initiative”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎γόνος (gónos, “offspring”) → ‎πρωτόγονος (protógonos, “primitive”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎υπουργός (ypourgós, “minister”) → ‎πρωθυπουργός (prothypourgós, “prime minister”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎κόλλα (kólla, “glue”) → ‎πρωτόκολλο (protókollo, “protocol”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎γνωρίζω (gnorízo, “to know”) → ‎πρωτόγνωρος (protógnoros, “unprecedented”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎πόρος (póros, “resource”) → ‎πρωτοπόρος (protopóros, “pioneer”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎τύπος (týpos, “type, form”) → ‎πρωτότυπος (protótypos, “original, prototype”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎φαίνομαι (faínomai, “to appear, to be visible”) → ‎πρωτοφανής (protofanís, “unprecedented”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎Μάιος (Máios, “May”) → ‎Πρωτομαγιά (Protomagiá, “May Day”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎χρονιά (chroniá, “year”) → ‎Πρωτοχρονιά (Protochroniá, “New Year's Day”)

2. added before a verb to create another verb that indicates when it was first done:

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎βλέπω (vlépo, “to see”) → ‎πρωτοβλέπω (protovlépo, “to first see”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎μιλώ (miló, “to speak”) → ‎πρωτομιλώ (protomiló, “to first speak”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎μαθαίνω (mathaíno, “to learn”) → ‎πρωτομαθαίνω (protomathaíno, “to first learn”)

3. added before a noun to create words that indicates something is the first phase of a period of history, language, etc; Proto-:

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎χριστιανικός (christianikós, “Christian”) → ‎πρωτοχριστιανικός (protochristianikós, “Early Christian”)

   ‎πρωτο- (proto-) + ‎αττικός (attikós, “Attic”) → ‎πρωτοαττικός (protoattikós, “Protoattic”)