πρωτόκολλον

Ancient Greek

From πρωτο- (prōto-, “first”) +‎ κόλλα (kólla, “glue”).

πρωτόκολλον • (prōtókollon) n (genitive πρωτοκόλλου); second declension

(Byzantine) first sheet of a papyrus-roll, bearing the official authentication and date of manufacture of the papyrus

Second declension of τὸ πρωτόκολλον; τοῦ πρωτοκόλλου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ πρωτόκολλον tò prōtókollon	τὼ πρωτοκόλλω tṑ prōtokóllō	τᾰ̀ πρωτόκολλᾰ tằ prōtókollă
Genitive	τοῦ πρωτοκόλλου toû prōtokóllou	τοῖν πρωτοκόλλοιν toîn prōtokólloin	τῶν πρωτοκόλλων tôn prōtokóllōn
Dative	τῷ πρωτοκόλλῳ tōî prōtokóllōi	τοῖν πρωτοκόλλοιν toîn prōtokólloin	τοῖς πρωτοκόλλοις toîs prōtokóllois
Accusative	τὸ πρωτόκολλον tò prōtókollon	τὼ πρωτοκόλλω tṑ prōtokóllō	τᾰ̀ πρωτόκολλᾰ tằ prōtókollă
Vocative	πρωτόκολλον prōtókollon	πρωτοκόλλω prōtokóllō	πρωτόκολλᾰ prōtókollă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

“πρωτόκολλον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press