πρωτότυπα

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /prɔː.tó.ty.pa/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈto.ty.pa/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈto.ty.pa/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈto.ty.pa/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈto.ti.pa/

Adjective

πρωτότῠπᾰ • (prōtótŭpă)

neuter nominative/accusative/vocative plural of πρωτότῠπος (prōtótŭpos)

Noun

πρωτότῠπᾰ • (prōtótŭpă) n

nominative/accusative/vocative plural of πρωτότῠπον (prōtótŭpon)

Greek

Adjective

πρωτότυπα • (protótypa)

nominative/accusative/vocative neuter plural of πρωτότυπος (protótypos)

Noun

πρωτότυπα • (protótypa) n

nominative/accusative/vocative plural of πρωτότυπο (protótypo)