πρωτότυπε

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /prɔː.tó.ty.pe/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /proˈto.ty.pe/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /proˈto.ty.pe/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /proˈto.ty.pe/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /proˈto.ti.pe/

Adjective

πρωτότῠπε • (prōtótŭpe)

masculine/feminine vocative singular of πρωτότῠπος (prōtótŭpos)

Noun

πρωτότῠπε • (prōtótŭpe) m

vocative singular of πρωτότῠπος (prōtótŭpos)

Greek

Adjective

πρωτότυπε • (protótype)

vocative masculine singular of πρωτότυπος (protótypos)