πύρινος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /pý.ri.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈpy.ri.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈpy.ri.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈpy.ri.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈpi.ri.nos/
Etymology 1
From πῦρ (pûr, “fire”) + -ινος (-inos).
Adjective
πύρινος • (púrinos) m (feminine πυρίνη, neuter πύρινον); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | πύρινος púrinos |
πυρίνη purínē |
πύρινον púrinon |
πυρίνω purínō |
πυρίνᾱ purínā |
πυρίνω purínō |
πύρινοι púrinoi |
πύριναι púrinai |
πύρινᾰ púrină | |||||
| Genitive | πυρίνου purínou |
πυρίνης purínēs |
πυρίνου purínou |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίναιν purínain |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίνων purínōn |
πυρίνων purínōn |
πυρίνων purínōn | |||||
| Dative | πυρίνῳ purínōi |
πυρίνῃ purínēi |
πυρίνῳ purínōi |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίναιν purínain |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίνοις purínois |
πυρίναις purínais |
πυρίνοις purínois | |||||
| Accusative | πύρινον púrinon |
πυρίνην purínēn |
πύρινον púrinon |
πυρίνω purínō |
πυρίνᾱ purínā |
πυρίνω purínō |
πυρίνους purínous |
πυρίνᾱς purínās |
πύρινᾰ púrină | |||||
| Vocative | πύρινε púrine |
πυρίνη purínē |
πύρινον púrinon |
πυρίνω purínō |
πυρίνᾱ purínā |
πυρίνω purínō |
πύρινοι púrinoi |
πύριναι púrinai |
πύρινᾰ púrină | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| πύρινως púrinōs |
πυρινότερος purinóteros |
πυρινότᾰτος purinótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Descendants
- → Greek: πύρινος (pýrinos) (learned)
See also
- πυρρός (purrhós)
Etymology 2
From πυρός (purós, “wheat”).
Adjective
πύρινος • (púrinos) m (feminine πυρίνη, neuter πύρινον); first/second declension
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | πύρινος púrinos |
πυρίνη purínē |
πύρινον púrinon |
πυρίνω purínō |
πυρίνᾱ purínā |
πυρίνω purínō |
πύρινοι púrinoi |
πύριναι púrinai |
πύρινᾰ púrină | |||||
| Genitive | πυρίνου purínou |
πυρίνης purínēs |
πυρίνου purínou |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίναιν purínain |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίνων purínōn |
πυρίνων purínōn |
πυρίνων purínōn | |||||
| Dative | πυρίνῳ purínōi |
πυρίνῃ purínēi |
πυρίνῳ purínōi |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίναιν purínain |
πυρίνοιν purínoin |
πυρίνοις purínois |
πυρίναις purínais |
πυρίνοις purínois | |||||
| Accusative | πύρινον púrinon |
πυρίνην purínēn |
πύρινον púrinon |
πυρίνω purínō |
πυρίνᾱ purínā |
πυρίνω purínō |
πυρίνους purínous |
πυρίνᾱς purínās |
πύρινᾰ púrină | |||||
| Vocative | πύρινε púrine |
πυρίνη purínē |
πύρινον púrinon |
πυρίνω purínō |
πυρίνᾱ purínā |
πυρίνω purínō |
πύρινοι púrinoi |
πύριναι púrinai |
πύρινᾰ púrină | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| — | — | πυρινότᾰτος purinótătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- “πύρινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “πύρινος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “πύρινος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- πύρινος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G4447 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek πύρινος (púrinos).[1] By surface analysis, πυρ (pyr) + -ινος (-inos).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpi.ɾi.nos/
- Hyphenation: πύ‧ρι‧νος
Adjective
πύρινος • (pýrinos) m (feminine πύρινη, neuter πύρινο)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | πύρινος (pýrinos) | πύρινη (pýrini) | πύρινο (pýrino) | πύρινοι (pýrinoi) | πύρινες (pýrines) | πύρινα (pýrina) | |
| genitive | πύρινου (pýrinou) | πύρινης (pýrinis) | πύρινου (pýrinou) | πύρινων (pýrinon) | πύρινων (pýrinon) | πύρινων (pýrinon) | |
| accusative | πύρινο (pýrino) | πύρινη (pýrini) | πύρινο (pýrino) | πύρινους (pýrinous) | πύρινες (pýrines) | πύρινα (pýrina) | |
| vocative | πύρινε (pýrine) | πύρινη (pýrini) | πύρινο (pýrino) | πύρινοι (pýrinoi) | πύρινες (pýrines) | πύρινα (pýrina) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο πύρινος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο πύρινος, etc.)
References
- ^ πύρινος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language