ρεζιλεύω

Greek

Etymology

From ρεζίλι (rezíli) (from Ottoman Turkish رذیل (rezil)) + -εύω (-évo, “suffix for verbs”).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɾe.ziˈle.vo/
  • Hyphenation: ρε‧ζι‧λεύ‧ω

Verb

ρεζιλεύω • (rezilévo) (past ρεζίλεψα, passive ρεζιλεύομαι)

  1. to humiliate, make the laughing stock, make to look ridiculous

Conjugation

ρεζιλεύω   ρεζιλεύομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg ρεζιλέψω ρεζιλεύομαι ρεζιλευτώ
2 sg ρεζιλεύεις ρεζιλέψεις ρεζιλεύεσαι ρεζιλευτείς
3 sg ρεζιλεύει ρεζιλέψει ρεζιλεύεται ρεζιλευτεί
1 pl ρεζιλεύουμε, [‑ομε] ρεζιλέψουμε, [‑ομε] ρεζιλευόμαστε ρεζιλευτούμε
2 pl ρεζιλεύετε ρεζιλέψετε ρεζιλεύεστε, ρεζιλευόσαστε ρεζιλευτείτε
3 pl ρεζιλεύουν(ε) ρεζιλέψουν(ε) ρεζιλεύονται ρεζιλευτούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg ρεζίλευα ρεζίλεψα ρεζιλευόμουν(α) ρεζιλεύτηκα
2 sg ρεζίλευες ρεζίλεψες ρεζιλευόσουν(α) ρεζιλεύτηκες
3 sg ρεζίλευε ρεζίλεψε ρεζιλευόταν(ε) ρεζιλεύτηκε
1 pl ρεζιλεύαμε ρεζιλέψαμε ρεζιλευόμασταν, (‑όμαστε) ρεζιλευτήκαμε
2 pl ρεζιλεύατε ρεζιλέψατε ρεζιλευόσασταν, (‑όσαστε) ρεζιλευτήκατε
3 pl ρεζίλευαν, ρεζιλεύαν(ε) ρεζίλεψαν, ρεζιλέψαν(ε) ρεζιλεύονταν, (ρεζιλευόντουσαν) ρεζιλεύτηκαν, ρεζιλευτήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα ρεζιλέψω ➤ θα ρεζιλεύομαι ➤ θα ρεζιλευτώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα ρεζιλεύεις, … θα ρεζιλέψεις, … θα ρεζιλεύεσαι, … θα ρεζιλευτείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … ρεζιλέψει
  έχω, έχεις, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … ρεζιλευτεί
  είμαι, είσαι, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … ρεζιλέψει
  είχα, είχες, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … ρεζιλευτεί
  ήμουν, ήσουν, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλέψει
  θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλεμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … ρεζιλευτεί
  θα είμαι, θα είσαι, … ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg ρεζίλευε ρεζίλεψε, ρεζίλευ' 1 — ρεζιλέψου
2 pl ρεζιλεύετε ρεζιλέψτε, ρεζιλεύτε2 ρεζιλεύεστε ρεζιλευτείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ ρεζιλεύοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας ρεζιλέψει ➤ ρεζιλεμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ ρεζιλέψει ρεζιλευτεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 1. Colloquial apocopic perfective imperative + accusative of article & noun or weak pronouns e.g. ρεζίλευ' τον ("make him the laughing stock!").
 2. Colloquial.
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.