رذیل
See also: رذيل
Ottoman Turkish
Alternative forms
- رزیل (rezil)
Etymology
Borrowed from Arabic رَذِيل (raḏīl, “low, mean, despicable”).
Adjective
رذیل • (rezil)
- vile, base, mean, low, contemptible, despicable, abject, fit or deserving to be despised, morally reprehensible
- disreputable, deplorable, infamous, notorious, ignominious, having a bad reputation, notoriously scornful
Derived terms
- رذیللك (rezillik, “disreputableness”)
- رذیللنمك (rezillenmek, “to disgrace one's self”)
Descendants
- Turkish: rezil
- → Albanian: rezil
- → Armenian: ըռէզիլ (əṙēzil), ռա̈զիլ (ṙäzil)
- → Bulgarian: резил (rezil)
- → Georgian: რეზილი (rezili) — Chveneburi
- → Greek: ρεζίλι (rezíli)
- → Laz: რეზილი (rezili)
- → Macedonian: резил (rezil)
- → Serbo-Croatian: рѐзӣл / rèzīl
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “رزیل”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 16
- Çağbayır, Yaşar (2007) “rezil”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3965
- Devellioğlu, Ferit (1962) “rezîl”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 1068
- Kélékian, Diran (1911) “رذیل”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 619
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Ignobilis”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 726
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “رذیل”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 2304
- Nişanyan, Sevan (2002–) “rezil”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “رذیل”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 971