σάττω

Ancient Greek

Alternative forms

σᾰ́σσω (sắssō) — Ionic

Etymology

From Proto-Indo-European *twenk- (“to squeeze, press together; pressure”), the same root of Proto-Germanic *þwangiz (“belt, strap; clamp”) and Lithuanian tveñkti (“to dam up”). The connection with Tocharian A twāṅk is, however, difficult, both because of the difference in the preforms needed and because of the uncertain meaning of the poorly-attested Tocharian verb (traditionally translated as "to force in").^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sát.tɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈsat.to/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsat.to/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsat.to/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsa.to/

Verb

σᾰ́ττω • (sắttō)

to stuff quite full, cram, pack
Synonym: νᾰ́σσω (nắssō)
to press close, compress
to equip with a store
(figuratively) to load

Inflection

Present: σᾰ́ττω, σᾰ́ττομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σᾰ́ττω	σᾰ́ττεις	σᾰ́ττει	σᾰ́ττετον	σᾰ́ττετον	σᾰ́ττομεν	σᾰ́ττετε	σᾰ́ττουσῐ(ν)
	subjunctive	σᾰ́ττω	σᾰ́ττῃς	σᾰ́ττῃ	σᾰ́ττητον	σᾰ́ττητον	σᾰ́ττωμεν	σᾰ́ττητε	σᾰ́ττωσῐ(ν)
	optative	σᾰ́ττοιμῐ	σᾰ́ττοις	σᾰ́ττοι	σᾰ́ττοιτον	σᾰττοίτην	σᾰ́ττοιμεν	σᾰ́ττοιτε	σᾰ́ττοιεν
	imperative		σᾰ́ττε	σᾰττέτω	σᾰ́ττετον	σᾰττέτων		σᾰ́ττετε	σᾰττόντων
middle/ passive	indicative	σᾰ́ττομαι	σᾰ́ττῃ / σᾰ́ττει	σᾰ́ττεται	σᾰ́ττεσθον	σᾰ́ττεσθον	σᾰττόμεθᾰ	σᾰ́ττεσθε	σᾰ́ττονται
	subjunctive	σᾰ́ττωμαι	σᾰ́ττῃ	σᾰ́ττηται	σᾰ́ττησθον	σᾰ́ττησθον	σᾰττώμεθᾰ	σᾰ́ττησθε	σᾰ́ττωνται
	optative	σᾰττοίμην	σᾰ́ττοιο	σᾰ́ττοιτο	σᾰ́ττοισθον	σᾰττοίσθην	σᾰττοίμεθᾰ	σᾰ́ττοισθε	σᾰ́ττοιντο
	imperative		σᾰ́ττου	σᾰττέσθω	σᾰ́ττεσθον	σᾰττέσθων		σᾰ́ττεσθε	σᾰττέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σᾰ́ττειν				σᾰ́ττεσθαι
participle	m	σᾰ́ττων				σᾰττόμενος
	f	σᾰ́ττουσᾰ				σᾰττομένη
	n	σᾰ́ττον				σᾰττόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔσᾰττον, ἐσᾰττόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσᾰττον	ἔσᾰττες	ἔσᾰττε(ν)	ἐσᾰ́ττετον	ἐσᾰττέτην	ἐσᾰ́ττομεν	ἐσᾰ́ττετε	ἔσᾰττον
middle/ passive	indicative	ἐσᾰττόμην	ἐσᾰ́ττου	ἐσᾰ́ττετο	ἐσᾰ́ττεσθον	ἐσᾰττέσθην	ἐσᾰττόμεθᾰ	ἐσᾰ́ττεσθε	ἐσᾰ́ττοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: σᾰ́ξω, σᾰ́ξομαι, σᾰχθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σᾰ́ξω	σᾰ́ξεις	σᾰ́ξει	σᾰ́ξετον	σᾰ́ξετον	σᾰ́ξομεν	σᾰ́ξετε	σᾰ́ξουσῐ(ν)
active	optative	σᾰ́ξοιμῐ	σᾰ́ξοις	σᾰ́ξοι	σᾰ́ξοιτον	σᾰξοίτην	σᾰ́ξοιμεν	σᾰ́ξοιτε	σᾰ́ξοιεν
middle	indicative	σᾰ́ξομαι	σᾰ́ξῃ / σᾰ́ξει	σᾰ́ξεται	σᾰ́ξεσθον	σᾰ́ξεσθον	σᾰξόμεθᾰ	σᾰ́ξεσθε	σᾰ́ξονται
middle	optative	σᾰξοίμην	σᾰ́ξοιο	σᾰ́ξοιτο	σᾰ́ξοισθον	σᾰξοίσθην	σᾰξοίμεθᾰ	σᾰ́ξοισθε	σᾰ́ξοιντο
passive	indicative	σᾰχθήσομαι	σᾰχθήσῃ	σᾰχθήσεται	σᾰχθήσεσθον	σᾰχθήσεσθον	σᾰχθησόμεθᾰ	σᾰχθήσεσθε	σᾰχθήσονται
passive	optative	σᾰχθησοίμην	σᾰχθήσοιο	σᾰχθήσοιτο	σᾰχθήσοισθον	σᾰχθησοίσθην	σᾰχθησοίμεθᾰ	σᾰχθήσοισθε	σᾰχθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		σᾰ́ξειν			σᾰ́ξεσθαι		σᾰχθήσεσθαι
participle	m	σᾰ́ξων			σᾰξόμενος		σᾰχθησόμενος
	f	σᾰ́ξουσᾰ			σᾰξομένη		σᾰχθησομένη
	n	σᾰ́ξον			σᾰξόμενον		σᾰχθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔσᾰξᾰ, ἐσᾰξᾰ́μην, ἐσᾰ́χθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔσᾰξᾰ	ἔσᾰξᾰς	ἔσᾰξε(ν)	ἐσᾰ́ξᾰτον	ἐσᾰξᾰ́την	ἐσᾰ́ξᾰμεν	ἐσᾰ́ξᾰτε	ἔσᾰξᾰν
	subjunctive	σᾰ́ξω	σᾰ́ξῃς	σᾰ́ξῃ	σᾰ́ξητον	σᾰ́ξητον	σᾰ́ξωμεν	σᾰ́ξητε	σᾰ́ξωσῐ(ν)
	optative	σᾰ́ξαιμῐ	σᾰ́ξειᾰς / σᾰ́ξαις	σᾰ́ξειε(ν) / σᾰ́ξαι	σᾰ́ξαιτον	σᾰξαίτην	σᾰ́ξαιμεν	σᾰ́ξαιτε	σᾰ́ξειᾰν / σᾰ́ξαιεν
	imperative		σᾰ́ξον	σᾰξᾰ́τω	σᾰ́ξᾰτον	σᾰξᾰ́των		σᾰ́ξᾰτε	σᾰξᾰ́ντων
middle	indicative	ἐσᾰξᾰ́μην	ἐσᾰ́ξω	ἐσᾰ́ξᾰτο	ἐσᾰ́ξᾰσθον	ἐσᾰξᾰ́σθην	ἐσᾰξᾰ́μεθᾰ	ἐσᾰ́ξᾰσθε	ἐσᾰ́ξᾰντο
	subjunctive	σᾰ́ξωμαι	σᾰ́ξῃ	σᾰ́ξηται	σᾰ́ξησθον	σᾰ́ξησθον	σᾰξώμεθᾰ	σᾰ́ξησθε	σᾰ́ξωνται
	optative	σᾰξαίμην	σᾰ́ξαιο	σᾰ́ξαιτο	σᾰ́ξαισθον	σᾰξαίσθην	σᾰξαίμεθᾰ	σᾰ́ξαισθε	σᾰ́ξαιντο
	imperative		σᾰ́ξαι	σᾰξᾰ́σθω	σᾰ́ξᾰσθον	σᾰξᾰ́σθων		σᾰ́ξᾰσθε	σᾰξᾰ́σθων
passive	indicative	ἐσᾰ́χθην	ἐσᾰ́χθης	ἐσᾰ́χθη	ἐσᾰ́χθητον	ἐσᾰχθήτην	ἐσᾰ́χθημεν	ἐσᾰ́χθητε	ἐσᾰ́χθησᾰν
	subjunctive	σᾰχθῶ	σᾰχθῇς	σᾰχθῇ	σᾰχθῆτον	σᾰχθῆτον	σᾰχθῶμεν	σᾰχθῆτε	σᾰχθῶσῐ(ν)
	optative	σᾰχθείην	σᾰχθείης	σᾰχθείη	σᾰχθεῖτον / σᾰχθείητον	σᾰχθείτην / σᾰχθειήτην	σᾰχθεῖμεν / σᾰχθείημεν	σᾰχθεῖτε / σᾰχθείητε	σᾰχθεῖεν / σᾰχθείησᾰν
	imperative		σᾰ́χθητῐ	σᾰχθήτω	σᾰ́χθητον	σᾰχθήτων		σᾰ́χθητε	σᾰχθέντων
		active			middle		passive
infinitive		σᾰ́ξαι			σᾰ́ξᾰσθαι		σᾰχθῆναι
participle	m	σᾰ́ξᾱς			σᾰξᾰ́μενος		σᾰχθείς
	f	σᾰ́ξᾱσᾰ			σᾰξᾰμένη		σᾰχθεῖσᾰ
	n	σᾰ́ξᾰν			σᾰξᾰ́μενον		σᾰχθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: έσᾰχᾰ, σέσᾰγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	έσᾰχᾰ	έσᾰχᾰς	έσᾰχε(ν)	εσᾰ́χᾰτον	εσᾰ́χᾰτον	εσᾰ́χᾰμεν	εσᾰ́χᾰτε	εσᾰ́χᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εσᾰ́χω	εσᾰ́χῃς	εσᾰ́χῃ	εσᾰ́χητον	εσᾰ́χητον	εσᾰ́χωμεν	εσᾰ́χητε	εσᾰ́χωσῐ(ν)
	optative	εσᾰ́χοιμῐ / εσᾰχοίην	εσᾰ́χοις / εσᾰχοίης	εσᾰ́χοι / εσᾰχοίη	εσᾰ́χοιτον	εσᾰχοίτην	εσᾰ́χοιμεν	εσᾰ́χοιτε	εσᾰ́χοιεν
	imperative		έσᾰχε	εσᾰχέτω	εσᾰ́χετον	εσᾰχέτων		εσᾰ́χετε	εσᾰχόντων
middle/ passive	indicative	σέσᾰγμαι	σέσᾰξαι	σέσᾰκται	σέσᾰχθον	σέσᾰχθον	σεσᾰ́γμεθᾰ	σέσᾰχθε	σεσᾰ́γᾰται
	subjunctive	σεσᾰγμένος ὦ	σεσᾰγμένος ᾖς	σεσᾰγμένος ᾖ	σεσᾰγμένω ἦτον	σεσᾰγμένω ἦτον	σεσᾰγμένοι ὦμεν	σεσᾰγμένοι ἦτε	σεσᾰγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	σεσᾰγμένος εἴην	σεσᾰγμένος εἴης	σεσᾰγμένος εἴη	σεσᾰγμένω εἴητον / εἶτον	σεσᾰγμένω εἰήτην / εἴτην	σεσᾰγμένοι εἴημεν / εἶμεν	σεσᾰγμένοι εἴητε / εἶτε	σεσᾰγμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		σέσᾰξο	σεσᾰ́χθω	σέσᾰχθον	σεσᾰ́χθων		σέσᾰχθε	σεσᾰ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		εσᾰχέναι				σεσᾰ́χθαι
participle	m	εσᾰχώς				σεσᾰγμένος
	f	εσᾰχυῖᾰ				σεσᾰγμένη
	n	εσᾰχός				σεσᾰγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀποσᾰ́ττω (aposắttō)
δῐᾰσᾰ́ττω (dĭăsắttō)
ἐνσᾰ́ττω (ensắttō)
ἐπῐσᾰ́ττω (epĭsắttō)
κᾰτᾰσᾰ́ττω (kătăsắttō)
πᾰρᾰσᾰ́ττω (părăsắttō)
περῐσᾰ́ττω (perĭsắttō)
σᾰγή (săgḗ)
σᾰ́γμᾰ (sắgmă)
σᾰ́κτᾱς (sắktās)
σᾰκτήρ (săktḗr)
σᾰκτός (săktós)
σᾰ́κτρᾱ (sắktrā)
σᾰ́κτωρ (sắktōr)
σᾰ́ξῐς (sắxĭs)

References

^ Beekes, Robert S. P. (2010) “σάττω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 1311