σέλαχος

Ancient Greek

Etymology

The formation resembles στέλεχος (stélekhos), τάριχος (tárikhos) and τέμαχος (témakhos). Connected with σέλας (sélas, “light, glow, beam”) already by Galen, because of the phosphorescent light of certain cartilaginous fishes; yet the suffix "-αχ-" may point to a Pre-Greek origin. The old connection with Proto-Germanic *selhaz (“seal”) is untenable.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sé.la.kʰos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈse.la.kʰos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈse.la.xos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈse.la.xos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈse.la.xos/

Noun

σέλᾰχος • (sélăkhos) n (genitive σελᾰ́χους); third declension

cartilaginous fish, shark

Inflection

Third declension of τὸ σέλᾰχος; τοῦ σελᾰ́χους (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ σέλᾰχος tò sélăkhos	τὼ σελᾰ́χει tṑ selắkhei	τᾰ̀ σελᾰ́χη tằ selắkhē
Genitive	τοῦ σελᾰ́χους toû selắkhous	τοῖν σελᾰχοῖν toîn selăkhoîn	τῶν σελᾰχῶν tôn selăkhôn
Dative	τῷ σελᾰ́χει tōî selắkhei	τοῖν σελᾰχοῖν toîn selăkhoîn	τοῖς σελᾰ́χεσῐ / σελᾰ́χεσῐν toîs selắkhesĭ(n)
Accusative	τὸ σέλᾰχος tò sélăkhos	τὼ σελᾰ́χει tṑ selắkhei	τᾰ̀ σελᾰ́χη tằ selắkhē
Vocative	σέλᾰχος sélăkhos	σελᾰ́χει selắkhei	σελᾰ́χη selắkhē
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

σελᾰ́χῐον (selắkhĭon)
σελᾰ́χῐος (selắkhĭos)
σελᾰχώδης (selăkhṓdēs)